Günahlar kulun dünya ve ahiretinde helâkına yol açacak şeyleri celbederler. Zira günahlar birer hastalıktır. İnsanda iyice yerleştiğinde mutlaka öldürür.

Bedenin sağlığı ancak; gücünü muhafaza eden besinleri olmak, fazlası bedene zararlı maddeleri ve salgıları dışarı atmak, bedene acı veren ve zararından korkulan şeylere karşı perhiz tutmakla sağlandığı gibi;

- Kalbin hayatı da sadece, gücünü muhafaza ettiren iman ve salih amellerle beslenmek,

- Nasûh (kararlı) bir tevbe ederek kalpten atıkları ve zararlı salgıları atmak,

- Ona zarar verecek bir türlü besinden kaçınmayı gerektiren perhizi uygulamakla -ki perhiz sağlığa ters düşen her türlü şeyden kaçınmaktır- sağlanır.

Takva bu üç hususu barındıran şeydir. Bunlardan ne kadarı ne miktarda eksik olursa takva o kadar eksik olur.

İşte günahlar bu üç şeyin zıttıdırlar. Zira günahlar (kalbe) zararlı maddeleri toplar, perhizi bozar ve günahlarla birlikte nasûh bir tevbe zorlaşacağından atıkları dışarı atamazlar.

Bir bak; içinde salgıların ve hastalık yapıcı maddelerin / mikropların biriktiği, onun bunları atmadığı ve bunlara karşı bir perhiz uygulamadığı bir bedenin sağlığı ve devamı nasıl mümkün olur? Şair ne güzel söylemiş:

Olası bir elem korkusundan

Bedenini perhizle korudun.

Senin için daha layıktı /evlaydı.

Allah korkusuyla günahlardan korkup kaçınman.

- Kim emirleri yerine getirerek gücünü korur,

- Nehiylerden kaçınarak perhiz tutar,

- Nasûh bir tevbe ederek atıkları atarsa; hayrın ondan yana bir şikâyeti kalmaz, şer de ondan kaçacak yer bulamaz.