Günahların bir cezası da eldeki nimetleri yok edip devam etmekte olanları kesmesi, bulunanları kaldırması ve sürecekleri engellemesidir. Çünkü Allah'ın (c.c.) nimetlerinin elde olanlarının muhafazasında, olmayanların elde edilmesinde O'na itaat kadar etkili birşey yoktur. Zira katındakine ancak O'na (c.c.) itaatle ulaşılır.

Yüce Allah herşey için bir sebep ve âfet kılmıştır. Allah'a itaat nimetlerin sebepleri; O'na (c.c.) itaatsizlik da bunları engelleyici âfetlerdir. Allah verdiği bir nimetin devam etmesini irade ettiğinde kuluna, o nimet hakkında kendisine itaat etmek suretiyle onu korumasını ilham eder. Nimetinin zevalini irade ettiğinde de onu yüz üstü bırakır ve kişi o nimette Allah'ın emrine aykırı hareket eder.

İşin garibi kul bunu kendinde ve başkasında müşahade ederek isyanlarından dolayı nimetleri ellerinden alınanların haberlerini duyarak bunu bilmişken Allah'a isyan üzere hayat sürdürmeye devam eder. Sanki bunlar bu hükümden istisna edilmişler, sanki onlara genelden farklı özel muamele yapılacak. Sanki bu tüm insanlar için geçerli, kendisi için değil. Sanki bu azap başkalarına ulaşacak, ona değil. Bundan daha büyük cehalet, bunun üzerinde bir nefse zulüm var mıdır?

Hüküm Yüce ve Büyük Allah'ındır.