İkinci husus:
Nefsinin bu
sebepler hakkında yanlış yapmasına karşı uyanık olmak. Bu en önemli
hususlardandır. Çünkü kul günahın ve faletin kendisinin dünya ve ahiretine
mutlaka zarar verecek "sebeplerden" olduğunu bilir.
Ancak nefsi onu:
- bazen
Rabbinin affına ve bağışlamasına güvenmek,
- bazen dille tevbe ve istiğfar
etmesini ertelemek,
- bazen farzları bırakıp mendupları
(=yapılması sadece tavsiye edilen şeyleri) yapmakla meşgul olmakla,
- bazen ilimle,
- bazen kaderi bahane etmekle,
- bazen akranlarını örnek
getirmekle,
- bazen ekâbire uymakla onu
aldatır.