Şirkin aslı, Ta'tîl (yani iptal, inkar)'dır.

Bu üç çeşittir.

Birincisi: Yaradılanları yaratıcısından ve yapıcısından iptal etmek, tecrid etmek (ayırmak, ilişkisini kesmek, soyutlamak)

İkincisi: Yaradanı, isimlerini, sıfatlarını ve fillerini inkar ederek mükemmellikten tecrid etmek (ayırmak, ilişkisini kesmek, soyutlamak)

Üçüncüsü: Yaradanla muameleyi, tevhid hakikatinin kula gerekli kıldığı kurallardan tecrid etmek (ayırmak, ilişkisini kesmek, soyutlamak)

ancak o tevhidin hakkını iptal inkar (ta'tîl) eder, ona riayet etmez.

Vahdet-i vücudçulardan şöyle diyenlerin şirki bu tür bir şirktir.

Ortada yaradan ile yaradılan yoktur, iki şey yoktur. Bilakis her türlü noksanlıktan münezzeh Hak yaradılanların bizzat kendisidir. Alemin ezelî ve ebedîliğini söyleyen inkarcıların şirki de bu tür bir şirktir.

Şöyle derler:

"Âlem bir zamanlar tamamen yok değildi. Aksine eskiden beri vardı ve bu devam etti. "

Onlara göre sonradan olma olaylar, hadiseler, onların olmasını gerektiren bir takım sebeplere ve vasıtalara dayalıdırlar. Bunlara "akıllar" ve "nefisler" adını verirler.

Yüce Rabb'in isimlerini, sıfatlarını ve fiillerini inkar eden cehmiyelerin ve karamitaların şirki de bu tür bir şirktir.

Bunlar O'nun hiçbir isim ve sıfatını kabul etmemişlerdir. Böylece yaradılanı Allah'tan daha mükemmel kılmışlardır.

Çünkü zâtın kemali, mükemmelliği isimleri ve sıfatlarıyladır.