Günahlar

 

Günahlar; Kur’an, sünnet, önceki alimlerin sözleri ve kıyas itibarıyla “küçük” ve “büyük” olmak üzere iki kısma ayrılır.

Yüce Allah şöyle buyurmaktadır:

“Size yasak edilen büyük günahlardan kaçınırsanız günahlarınızı örteriz.” (Nisa, 31)

Yine Allah Teala,:

“Ufak kabahatlar dışında büyük günahlardan ve hayasızlıklardan kaçınanlar” (Necm, 32) buyurur.

Peygamberimiz (s.a.v) de sahih olarak nakledildiğine göre şöyle buyurmaktadır:

Beş vakit namaz ile cuma, diğer cumaya, Ramazan da diğer Ramazan’a kadar arada işlenenleri - büyük günahlardan kaçınıldığı takdirde siler.” (Müslim, Tahare, 14; Tirmizi, Salat, 160; Müsned, II, 400, 414,484)

Ebu İshak el- İsferaini’nin

“Günahların hepsi büyüktür; içlerinde küçük yoktur” sözünden maksadı:

“derece itibarıyla bütün günahlar birdir, dolayısıyla nazarın günah derecesi ile zinanın günah derecesi aynıdır” demek değildir.

İsyana sebep olmaları açısından hepsi büyüktür. Fakat bununla beraber bir kısmı diğerinden daha büyüktür. Ancak bu konudaki ihtilaf lafzîdir, manaya yönelik değildir.

Peygamberimizin “küçük günahlardan sakının” (Müsned, V, 331) şeklindeki hadisinde geçen “muhakkarat” ile ayette geçen “lemem” tabirlerine gelince, bir görüşe göre ayette geçen “lemem” büyük günahtır. Bu görüşü Begavi ve değerleri nakletmiştir.

Bunlar ayetteki istisna için, “büyük günahı işleyip ondan tevbe etmek, günaha girip ardından son vermek, sürekli yapmamak demektir” demişlerdir. Buna göre “lemem” in istisna edilmesi, “kaçınma” açısındâdır. O zaman ayetin anlamı, “onlardan büyük günah sadır olmaz, ancak geçici şeyler vuku bulur” tarzında olur.

Cumhura göre büyük günahlardan istisna yapılması, “istisna-i munkatı” dır (farklı cinsten istisna). Yani, onlardan büyük günah değil, küçük günah sadır olur.

Cumhur, genellikle aksi olduğu halde istisnanın olumlu bir cümleden sonra istisna olarak getirilmesini güzel bulmuş, bunu “müferrağ istisna” (istisna edilen şeyin hazfedildiği istisna) mevkiinde kabul etmiştir. Çünkü buradaki olumlu cümlede aslında bir olumsuzluk gizlidir. Buna göre mana şöyledir: “Onlar büyük günah ve kötülükleri yapmaya teşebbüs etmezler, işlemezler. Burada “lemem” in istisna edilmesi güzel bir şeydir.

Ebu İshak’ın söylemeye cesaret ettiği, “Günahların hepsi büyüktür” sözü, muhtemelen bu sebeptendir. Çünkü istisnada aslolan muttasıl (aynı cinsten) olması, özellikle olumlu cümle bulunmasıdır.

Bununla beraber, nasslar ve selefin icmaı, günahların küçük ve büyük diye ikiye ayrılması yönündedir. Ancak alimler iki konuda ihtilaf etmişlerdir:

Birincisi “lemem”in ne olduğu, ikincisi “kebair”in belli sayı ve tarifinin bulunup bulunmadığı meseleleridir. İki konu ile ilgili bazı bilgileri aşağıda zikredeceğiz.

 

İÇİNDEKİLER