بســـم الله الرحمن الرحيم

 

4. Bölüm Fasıl.13

 

Sevgi'nin tarifiyle ilgili Ebul Abbas'ın söylediklerinden başka şeyler de söylenmiştir.

Denilmiştir ki:

"Sevgi" kalbin sevgiliye meyletmesidir. Bu tarif de sevgi hakkında tam bir fikir vermemektedir. Çünkü sevgi kalb de meyl'den daha öte bir duygudur. Ayrıca "meyil" sevginin gerçek mahiyetine delalet etmez. Çünkü "sevgi" kalbin meylinden daha özeldir. Çünkü bazen kalb sevmediği halde bir şeye meyledebilir. Zararını bildiği için. Eğer bu "meyil" sevgi diye adlandırılırsa bu olsa olsa tabir farklılığıdır.

Şu da denmiştir:

"Sevgi" sevenin, sevdiğinin güzellik ve iyiliklerini bilmesidir. Bu tarif de eksiktir. Çünkü iyilik ve güzelliklerini bilmek onu sevmeye yol açan sebeptir. Ondan dolayı "sevgi" sebebiyle tabir edilmiştir.

Şöyle de denmiştir:

"Sevgi" kalbin sevdiğine bağlığıdır.

Şunlarda söylenmiştir:

"Sevgi" kalbin sevdiğine bağlı hareket etmesidir.

"Sevgi" kalbin sevdiğinde huzur bulmasıdır.

"Sevgi" kalbin sevdiğiyle meşgul olmasıdır öyle ki başkasına vakit ayırmaz.

"Sevgi" sevgiliyi tanımak, ve onu razı etmek elden gelen her çabayı sarfetmektir.

"Sevgi" sevgili anıldığında kalbin heyecan duymasıdır.

"Sevgi" kalb de yeşeren ve murakabe suyuyla sulanan bir ağaçtır.

"Sevgi" sevilenin rızasını önde tutmaktır.

"Sevgi" Hadleri muhafaza etmektir. Hadlerini muhafaza etmediği halde Allah'ı sevdiğini iddia eden doğru söylememektedir.

"Sevgi" Katı davranmakla eksilmeyen iyi davranmakla da artmayan bir iradedir.

"Sevgi" Sevilenin uğrunda canı cömertçe vermektir.

"Sevgi" Seven üzerinde sevilen tarafından bir murakıbın olması hissidir. Öyle ki ondan hiç ayrılmaz.

"Sevgi" Sevgilinin sevgisi hariç kalbten diğer sevgilerin silinmesidir.

"Sevgi" Allah'ın emirlerini yerine getirirken samimi bir şekilde çaba sarfetmek ve sadece Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in sünnetine ittiba etmek.

"Sevgi" Sevdiğini sürekli anmak ve başkasıyla teselli (huzur) olamamaktadır.

Ebu Yezid diyor ki:

"Sevgi" sevdiğine karşı yaptıklarını azımsamak, sevdiğinden gelenleri de az da olsa çok görmektir. Sevgi sevdiğinin seni öldürmesi, senin de onunla dirilmendir.

Ebu Abdullah el-Kureşi diyor ki:

"Sevgi" Bütününü sevdiğine hibe etmendir. Öyle sana kendinden hiçbir pay kalmaz.

"Sevgi" Kalbinden sevdiğinden başkasını silmendir.

"Sevgi" Sevdiğinden sana gelecek olanı (fayda) unutup bütünüyle ona muhtaç olmandır.

en Nasr Abâzi diyor ki:

Her halükarda teselliden uzak olmaktır.

El-Haris b. Esed diyor ki:

"Sevgi": Bütünüyle sevdiğine meyletmen sonra onu kendine, ruhuna ve malına tercih edip gizli ve açıkta ona uymandır. Buna rağmen de kusurlu olduğunu hissetmendir.

"Sevgi": Sevgiliyi görmekte ancak ayılabilecek bir sarhoşluktur.

"Sevgi": Devamlı bir şekilde sevdiğinin kapısında durmandır.

Ebu Ömer ez-Zeccaci diyor ki:

el-Cüneyd'e "sevgi" nedir diye sordum. Dedi ki:

İşaretlerini mi soruyorsun dedim ki hayır. Peki iddiasını mı soruyorsun dedim ki hayır.

Dedi ki: Peki neyi soruyorsun? Dedim ki: Sevginin bizzat kendisini? Dedi ki:

"Allah'ın kullarında sevdiği şeyleri sevmen, hoşlanmadığı şeylerden de hoşlanmamandır."

"Sevgi": Kalbin ve ruhun sevgiliyle ayrılığı olmayan beraberliğidir. Çünkü kişi sevdiğiyle beraberdir, v.s.

Sevgi için başka başka tariflerde yapılmıştır. Ancak bunların hepsi hakikatten uzak teğanniden ibarettir. Sevgi anlatılmaz. Sevgi sevmekten daha açık bir şeyle de tarif edilmez. En iyi ifade şekli de sevgi kelimesidir. Bir şeyin tarifi de ancak anlaşılmadığı zaman yapılır. Eğer anlaşılmazlık yoksa o zaman tarif yapmaya da gerek yoktur.

Ariflerden bazısı demiştir ki:

Herhangi bir şeyi anlatan her ibare anlattığı şeyden daha hoş daha yumuşak olmalıdır.

"Sevgi" ise bunu anlatan her ibareden daha yumuşak ve hoştur.

 

İÇİNDEKİLER

4. Bölüm