|
Üçüncü mesele:
Kavuşmakla özlem biter mi güçlenir mi?
Bir grup demiştir ki:
Özlem kavuşmakla biter. Çünkü özlem bir talebdir. Matlub hasıl olunca taleb de biter. Çünkü olanı meydana getirmek imkansızdır. Meydana gelmiş bir şeyi özlemenin de manası yoktur. Özlem ise olması istenen ve sevilen şeylere yönelik olur.
Bir başka grub da demiştir ki:
Hayır, öyle değil. Bilakis özlem, kavuşmakla artar yakınlaşmakla kat kat olur.
Bu sebeple bazıları şöyle demiştir:
Yakın olanların duyduğu özlem sevenlerin özleminden
fazladır. Bu grup şunu delil göstermişlerdir:
Özlem sevginin gerekleri ve
neticelerindendir. Nasıl ki sevgi kavuşmakla bitmiyorsa özlem de onun gibidir.
Demişlerdir ki:
Ayrıca bundan dolayı da sevginin neticesi olan rıza, hamd, iclâl, korku kavuşmakta son bulmaz. Özlem de böyledir, yok olmaz bilakis artar.
İki görüşte haktır. Bu meselede ki son nokta şudur:
Seven, sevgilisine kavuşmayı özlerse ve bu kavuşma
hasıl olursa kavuşmaya bağlı olan o özlem biter.
Bu özlemin yerine, sevdiğine yakın olma ve katında değer
sahibi olma özlemi başlar ki bu daha büyük bir özlemdir. Şayet de onunla buluşma takdir olurda sonra tekrar ayrılık meydana gelirse bu sefer bir daha buluşmaya özlem duymaya başlar. Her ayrılıktan sonra da yeni bir özlem başlar. Böyle bir kimsenin özlemi hiçbir zaman kesilmez.
Asıl mesele vuslat ve kavuşma olduğunda özlemin devamıyla ilgilidir. Şunu bil ki özlem iki şekil de olur:
Kavuşmaya duyulan özlem. Bu kavuşmayla biter. Birde kavuşma halindeki özlem. Bu ise ruhun sevgiliye hiç kesilmeden bağlanmasıdır. Ruhu bu bağlılığın artmasına özlem duyar.
Vuslat ve yakınlık halindeki lezzet ve tena'üme özlem hiç kesilmez. Kavuşmaya duyula özlem ise kesintiye uğrar.
|