|
Bu da diğeriyle aynıdır.
Nebilerin, rasüllerin ve tabilerinin recası ise Allah'ın rahmet ve mağfiretini ummaktır. Bunların söyledikleriyle muvahhidlerin imamı Hz. İbrahim'in söylediklerine bir bakın:
"Kıyamet gününde bana bağışlamasını ümit ettiğim O'dur"
(Şuara, 82) recası (ümidini) Allah'ın mağfiretine bağlamıştır. Allahu teala kullarından hass olanlar ve onu en iyi bilenler için şöyle buyurmuştur:
"Rahmetini umarlar ve azabından korkarlar"
(İsra, 45)
En şaşılacak şey Allah'u tealanın:
"rabbinin gölgeyi nasıl uzattığına bakmaz mısın?"
buyruğunu delil getirmesidir. Bu ayetin ümitle (reca) ne ilgisi var. Özellikle de musannifin kavmin ümidini izah ederken söyledikleri..
Bu gibi şeylerle istişhad bilmece gibi bir şeydir. Bu ayetin manası, Allahu tealanın kudretine, ona delâlet eden enteresan mahlukatına dair en büyük delillere işarettir. Manası şöyledir:
"Bakmaz mısın? Rabbin gölgeyi nasıl yaydı. Allah'u teala güneşin doğuşuyla onu uzatmış ve güneşi ona delil kılmıştır. Çünkü gölgeyi ortaya çıkaran güneştir. Sonra güneş yükseldikçe gölgenin boyu azalır. Bitene kadar da azalmaya devam eder. Güneş batıya doğru dönünce tekrar yavaş yavaş yayılmaya başlar. Öyle ki nihayetinde doğusundaki halini alır. Allah dileseydi onu devamlı bir halde tutardı. Artıp-eksilmek gibi bir hareketi olmazdı. Gölge, Allaha ulaştıran delillerden biridir."
Bu ayetin ümide işareti ise zorlamalara ihtiyaç duyar. Kurandaki reca ayetleri ise bundan çok ve delalet açısından bu ayetten daha açıktır. Şu ayeti kerimeler gibi:
"Kim rabbiyle buluşmayı ümit ederse" (Kehf, 110)
"Rahmetini ümit ederler"
(İsra, 57)
"Kim Allah'la buluşmayı ümit ediyorsa"
(Ankebut, 5)
Zımmen işaret eden ayetlere örnek ise:
"Mü'minleri müjdele" (Bakara, 223),
"Sabredenleri müjdele"
(Bakara 155)
"Kullarımı müjdele! Sözleri dinleyip en güzeline tabi olanlar"
(Zümer, 17-18)
"Bu, Allah'ın iman edip Salih amel işleyen kullarına müjdelediğidir"
(Şura, 23)
|