|
"Özlem", kalbin sevdiğine ulaşmak için yola çıkmasıdır. Öyle ki sevdiğine ulaşmadan hiçbir şekilde sakin olmaz. Şunlar da söylenmiştir:
"Özlem": İnsanın içinde ayrılık sebebiyle yanan bir ateştir. Kavuşma olunca o ateş söner.
"Özlem": Kalbin gaib olan sevdiğine uçmasıdır.
İbn Hafif diyor ki:
"Özlem", kalplerin engel olmadan sevgiliye
doğru yol almasıdır.
Şu da denilebilir:
"Özlem", Ayrılıktan sonra kavuşmayı
beklemektedir.
Bu ve benzeri tarifler şu hususta ortaktır:
"Özlem", ancak sevgilinin gaib olmasıyla
olur. Hazır olması veya kavuşma olması halinde özlem söz konusu değildir.
Sevgiyi özlemden üstün görenlerin delili de budur. Çünkü sevgi kavuşmakla zail
olmaz.
Bu ikinci fasılda izah edilecektir.
|