|
Yolu bilmemek ve bunun afetleri, az faydayla beraber çok
yorgunluğu gerektirmektedir.
Kuşkusuz böyle bir kimse ya farzları yerine
getirmeyip nafilelerle meşgul olur ya da organlarıyla amel eder de kalbiyle amel
etmez.
Yahut içiyle amel eder de dışıyla işlediği ameller şeriata uygun olmaz ya
da bir amel etme içgüdüsü oluşur; ama kişiyi maksada götürmez.
Ya da işlediği
anda ve sonrasında zararlı bir afetten kurtulamayacak bir amel işler, ya da
içinde minnetin müşahedesinden / Rabbinin bahşetmesinden gafil olacağı bir amel
işler ve böylece o amele ortak olmuş ve kendini tecrit etmemiş olur.
Ya da içinde kendisini kusurlu ve
aciz görmeden bir amel işler de daha sonra bundan dolayı özür dilemeye koyulur.
Ya da kendisinin yerine
getirdiğini zannettiği; ancak nasihat ve iyilik etmekle hakkını yerine
getirmediği bir amel işler.
İşte bunların hepsi çok
yorgunlukla beraber meyvelerden eksilenlerden sayılır.
Allah başarıya ulaştırandır.
|