|
Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem), kendisini Allah'a
karşı oldukça fakir sayınca, yüce yaratan da bütün yaratılanları hem dünya ve
hem de âhirette ona (sallallahu aleyhi ve sellem) muhtaç kılıvermiştir.
Yaratılanların dünyada ona ihtiyaç duymaları, yemeye, içmeye ve bizzat
bedenlerinin yaşadığı mânasına gelen nefislerine karşı duydukları ihtiyaçtan
daha çoktur.
Âhirette ona (sallallahu aleyhi ve sellem) ihtiyaç duymalarına
gelirsek; yaratılanlar, o gün bulundukları sıkıntılarından kendilerinin rahata
kavuşturulması için peygamberlerle Allah'a (c.c.) karşı şefaat isterler, hepsi
şefaat hususunda geri çekilirken, Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) onlara
Allah'ın izniyle şefaat edecektir ve onlara cennetin kapısını açacaktır.
(Müslim (197) Enes (r.a.) hadisinden rivayet etmiştir.)
|