SAHİH-İ İBN-İ HİBBAN Zvd

BABLAR    KONULAR  -  NUMARALAR

KİTABU’L-HAC

<< 527 >>

15- İhramIının Avlanması ve Bunun Cezası

 

(:-979-:) Cabir b. Abdillah bildiriyor: Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'e, (ihramlının) sırtlan(ı avlayıp avlayamayacağı) soruldu. O da:

 

"O, bir av (hayvanı)dır. Onu avlayan ihramlıya (kefaret olarak) bir koç (kurban etme cezası) vardır!" buyurdu.

 

- - -

isnadı sahihtir. ibn Hibban 6/110 (3953) ve ibn Ebi Şeybe, Musannef (4/77) rivayet ettiler; detaylı tahrici için bakın: Ebu Ya'la, müsned 4/96-116 (2127-2159).

 

Derim ki: Bu hadisin başka bir kanalı da vardır. Bu rivayet, inşaallalı ileride gelecektir. (1068. hadis)

 

 

 

(:-980-:) Cabir b. Abdillah bildiriyor: Ben, Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'i şöyle buyururken işittim:

 

"Kendiniz avlamadığınız veya sizin için avlanmadığı takdirde, ihramlı iken size kara avı(nın eti) helaldir.

 

- - -

İsnadı zayıftır. İbn Hibban 6/113 (3960), Ahmed, müsned (3/362), Ebu Davud, sünen (1851), Tirmizi, sünen (846), Nesai sünen (5/187), Tahavi (2/171), İbn Huzeyme 4/180 (2641), Darekutni sünen (2/290, 291: 243, 244, 245, 246, 247), Hakim (1/452, 476), Beyhaki, sünen (5/190) ve Beğavi Şerhu's-Sünne 7/263 (1989) Bu hadise Ebu Katade'nin hadisi şahittir: Buhari (1822), Müslim, Sahih (1196), Ebu Davud, sünen (1852), Tirmizi, sünen (847), Nesai sünen (5/186), Beyhaki, sünen (5/189) ve Beğavi Şerhu's-Sünne 7/262 (1988).

 

 

 

(:-981-:) Abdullah b. Abbas bildiriyor: Ben: Zeyd b. Erkam'a: "Biliyor musun? Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem'e av etinden bir parça ikram edilmişti de ihramlı olduğu için kabul etmemişti!" dedi. O da: "Evet " dedi.

 

- - -

İsnadı sahihtir. İbn Hibban 6/111 (3957), Ahmed, müsned (4/369-370-371-374), Ebu Davud, sünen (1850), Nesai sünen (5/184), Tahavi (2/169), Abdurrezzak, Musannef 4/426-427 (8323), İbn Huzeyme 4/179-180 (2639-2640) ve Müslim, Sahih (1195)

 

 

 

(:-982-:) Umeyr b. Seleme ed-Damri anlatıyor: Biz, (bir gün) ihramiı oldukları halde Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem ile beraber Ravha denilen yere doğru yürürken birden bire vurulmuş bir yaban eşeği gördük. Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem:

 

"Onu bırakın. Belki ona sahibi gelir!" buyurdu. Derken o eşeği vuran Behz kabilesinden bir adam gelerek: "Ey Allah'ın Resulü! Bu eşek size hediyemdir!" dedi. Bunun üzerine Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem Ebu Bekir'e emretti, o da onu insanlar arasında bölüştürdü.

 

- - -

isnadı sahihtir. ibn Hibban 7/285 (5090), Nesai sünen (7/205), Tahavi (2/172) ve Ahmed,

müsned (3/418)

 

 

 

(:-983-:) Umeyr b. Seleme ed-Damri kanalıyla (Murre b. Ka'b) el-Behzi nakleder:

Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem Mekke'ye gitmek üzere (ihramlı vaziyette) yola çıktı. Ravha'ya geldiklerinde bir de ne görsünler bacağı kırılmış bir yaban eşeği ... Bu durum, Resulullah s.a.v.'e haber verildi. Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem de:

 

"Onu bırakın, her an onun sahibi gelebilir!" buyurdu. Bunun üzerine Behz kabilesinden bir adam çıkageldi. O, eşeğin sahibi idi. Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'e:

 

"Ey Allah'ın Resulü! Bu eşek sana hediyemdir!" dedi. Bunun üzerine Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem, Ebu Bekir'e bunu (paylaştırmasını) emretti. O da, bu yaban eşeğini arkadaşları arasında paylaştırdı. Sonra Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem, yola devam etti. Ruveyse ile Arc arasında Usaye (denilen) yere geldi. Derken bir gölgelikte kıvrılmış yatmakta olan, okla vurulmuş canlı bir ceylan gördü. Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem, bir şahsa, herkes geçip gidinceye kadar hayvanın başında durmasını ve insanlardan hiçbirinin onu rahatsız etmemesini emretti.

 

- - -

isnadı sahihtir. ibn Hibban 7/284 (5089), Ahmed, müsned (3/452), Tahavi (2/172), Beyhaki, sünen (5/188), Malik (80) ve Nesai Sünen (5/183)

 

 

 

(:-984-:) Ebu Said el-Hudri anlatıyor: Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem, (Hudeybiye yılı) Ebu Katade'yi zekat toplamak üzere gönderdi. Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem ile sahabileri de ihramlı olarak yola çıktılar. Usfan'daki Gazal tepesinde konakladılar. Derken kafiledeki insanlar, bir yaban eşeği gördüler. Bu sırada Ebu Katade çıkageldi. O, ihramsız idi. Gözlerini dikip Ebu Katade'nin anlamasını sağlamanın zorluğundan dolayı başlarını hafifçe öne eğdiler. Bunun üzerine Ebu Katade o avı gördü, hemen atına bindi ve mızrağı aldı. Derken (acele etmesinden dolayı) kamçıyı yere düşürdü. Ebu Katade:

 

"Onu bana uzatıverin!" dedi. Biz de:- "(Hayır,) bu av işiyle ilgili herhangi bir şeyde sana yardımcı olamayız!" dedik. Bunun üzerine Ebu Katade yaban eşeğine doğru hamle yaptı, onu (vurup) boğazladı. Sonra kafiledekiler onu pişirmeye başladılar. Sonra da:

 

"Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem önümüzde (gitmektedir)!" dediler. Çünkü Resulullah s.a.v., kafilenin önlerinde gitmekte idi. Derken O'na ulaşıp meseleyi O'na sordular. Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem bunda bir sakınca görmedi. Sanırım (sonra) Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem:

 

"Beraberinizde ondan birşeyler kaldı mı?" diye sordu. -Ubeydullah bu ifadeden emin değildir-.

 

- - -

isnadı ceyyiddir. ibn Hibban 6/114 (3965), Bezzar, müsned 2/18-19 (1101) ve Tahavi (2/173)