8- Öldürülmesi Emrediten
Hayvanlar
(:-1079-:) Ebu Hureyre'nin bildirdiğine göre Nebi Sallallahu Aleyhi ve
Sellem şöyle buyurmaktadır:
"Biz kendileriyle
yani yılanlarla savaşt1ğımızdan bu yana onlarla hiç barış yapmadık. (Bundan
dolayı intikam alacakları) korkusuyla onlardan birini (öldürmeyi) bırakan kimse
bizden değildir."
- - -
isnadı hasendir. ibn
Hibban 7/462 (5615), Ahmed, müsned (2/232, 247, 520) ve Ebu
Davud, sünen (5248)
rivayet ettiler; bu hadise İbn Abbas'm hadisi şahittir: Ebu Davud, sünen (5250)
ve Abdurrezzak, Musamıef 10/434 (19617)
(:-1080-:) Abdullah b. Abbas'ın bildirdiğine göre Nebi Sallallahu
Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmaktadır:
"Domuzlar ile
maymunlar ba§ka bir şekle dönüştürüldükleri gibi, yılanlar da cinlerin başka
bir şekle dönüşmüş şeklidir.
- - -
isnadı sahihtir. ibn
Hibban 7/461 (5611), Bezzar, müsned 2/72 (1232), Ahmed, müsned
(1/348), Taberani, M.
el-kebir 11/314, 341 (11846,11946) ve Abdurrezzak, Musannef 10/434 (19617)
(:-1081-:) Abdullah b. Mes'ud'un bildirdiğine göre Resuluilah
Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmaktadır:
"Kim bir yılan
öldürürse ona yedi sevab verilir. Kim de zehirli alaca keleri öldürürse ona bir
sevab verilir.
- - -
İbn Hibban 7/458
(5601), Ahmed, müsned (1/420) ve Taberani, M. el-kebir 10/258 (10492)
(:-1082-:) Fakih b. el-Muğlre'nin azadiı cariyesi Saibe nakleder: Saibe
(bir defasında) Aişe'nin yanına girmiş ve onun odasında bir tarafa konulmuş bir
mızrak görmüştü. Bunun üzerine Aişe'ye:
"Ey mu'minlerin
annesi! Sen bu mızrakla ne yapıyorsun?" diye sordu. Aişe:
"Biz bununla
zehirli alaca kelerleri öldürüyoruz. Çünkü Allah'ın Nebii Sallallahu Aleyhi ve
Sellem, bize;
ibrahim (Nebi), ateşe
atıldığı zaman zehirli alaca kelerler hariç, yeryüzünde olan bütün hayvanların
o ateşi söndürdüklerini, fakat zehirli alaca kelerlerin ibrahim Nebi aleyhine
(ateşe) üflediğini haber verdi. Sonra Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem
zehirli alaca kelerleri öldürmeyi emretti!" dedi.
- - -
lsnadı hasendir. İbn
Hibban 7/458 (5602); detaylı tahrici için bakın: Ebu Ya'la, müsned
7/317-318 (4357). Bu
hadise Sa'd'ın: Ebu Ya'la, Müsııed (832) ve Ümmü Şerık'in hadisi şahittir:
Buhari (3307), Müs!im, Sahih (2237), Nesai sünen (5/209) ve İbn Mace, sünen
(3228).