DEVAM: 5- İddet Bekleme
(:-1331-:) Furey'a anlatıyor: Kocası, Medine köylerinden bir köyde
yaşamaktaydı. Eşeklerini (almak için onların) peşisıra gitmişti. Derken onu
öldürdüler. Bunun üzerine Furey'a, Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in
yanına vardı. Yalnız kaldığından yakındı. Sonra da (iddetini tamamlayacak)
kendisine ait bir evi olmadığını söyledi. Bundan dolayı da Nebi Sallallahu
Aleyhi ve Sellem'den, Medine'deki erkek kardeşlerinin yanına var(ıp orada
kal)mak için izin istedi. Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem de ona izin verdi.
Sonra onu tekrar geri getirtti. Ona:
"(İddetinle ilgili
olarak) farz olan iddet müddeti tamamlanana kadar içerisinde feryadü figan
yaptığın evinde kal!" buyurdu.
- - -
İsnadı sahihtir. ibn
Hibban 6/247•248 (4279), Tayalisi: müsned 1/324 (1634), Nesai: Sünen
(6/199), Beyhaki:,
Sünen (7/343) ve Tahavi: (3/77)
(:-1332-:) Ebu Said el-Hudrı'nin kız kardeşi olan Furey'a binti Malik
b. Sinan nakleder: Furey'a, (bir gün) Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'e
varıp O'na, Hudre oğulları kabilesindeki ailesinin yanına dönüp dönemeyeceğini
sordu. O günlerde kocası, kaçan kölelerini aramaya çıkmış, nihayet Kaddum
taraflarında onlara yetişince köleler onu öldürmüşlerdi.
(Furey'a devamla der
ki:) Bunun üzerine ben de, Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'e; ailemin
yanına dönüp dönemeyeceğini sordum. Çünkü kocam bana sahip olduğu bir ev ve
nafaka bırakmadı. Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem:
"Olur!" diye
cevap verdi. Ben de çıktım gittim. Adama -veya Mescid'e- varmış idim ki,
Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem beni çağırdı -ya da beni(m çağrılmamı)
emretti- ve çağrıldım. Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem, (bana):
"Nasıl demiştin?" buyurdu. Ben de, kocamın durumu ile ilgili
anlattığım olayı kendisine tekrarladım. Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem:
"Farz olan iddet
müddeti tamamlana kadar evinde kal!" buyurdu. Orada dört ay on gün iddet
geçirdim ...
Osman b. Aftan, (halife
olduğunda) bana adam göndererek benden bunu(n hükmünü) sordu. Ben de ona
(durumu) bildirdim. O da bu hükme uydu ve buna göre hüküm verdi.
- - -
İsnadı sahihtir. İbn
Hibban 6/247 (4278), Malik (87), Şafii Risale (1214), Şafii Umm (5/227),
Beyhaki, sünen (7/434-435), Ebu Davud, sünen (2300), Tirmizi, sünen (1204), İbn
Maee, sünen (2031), Nesai sünen (6/199-200), Darimi, sünen (2/168), Beğavi
Şerhu's-sünne 9/300-301 (2386), Tahavi (3/77-78), İbn Ebi Şeybe, Musannef
(5/184), Hakim (2/208) ve Ahmed, müsned (6/370, 420, 421)