SAHİH-İ İBN-İ HİBBAN Zvd

BABLAR    KONULAR  -  NUMARALAR

KİTABU’T-TALAK

<< 714 >>

7- Zıhar

 

(:-1334-:) Havle binti Sa'lebe anlatıyor: Valiahi, Yüce Allah benim ve (kocam) Evs b. es-Sam it hakkında Mücadele suresinin baş kısmını indirmiştir. Şöyle ki: Ben, Evs b. es-Samit'in (nikahı altında) idim. O, yaşlı ihtiyar bir kimse idi. Huyu kötü(leşmiş) idi. Sinirli bir yapısı vardı. Bir gün yanıma girdi. Bir şey hususunda ondan istekte bulundum. O da kızdı ve (bana zıhar yaparak):

 

 "Sen bana anamın sırtı gibisin!" dedi. Sonra çıkıp gitti. Kavminin meclisinde bir saat/müddet oturdu. Sonra yanıma geldi. Bir de baktım ki, o, beni kendisine istiyor. Ben de:

 

"Huveyle'nin canını elinde bulunduran Allah'a yemin ederim ki, Allah ve Resulü bizim hakkımızda hükmünü verinceye kadar sen bana yaklaşamazsın. Çünkü sen, söyleyeceğin sözü söyledin!" dedim. Derken o (yakalamak için) bana doğru harakete geçti, ben de ondan kaçtım. Nihayet bir kadının, güçsüz düşmüş bir yaşlıyı mağlup etmesi gibi ben de onu mağlup ettim ve onu üzerimden attım. Sonra komşularımdan birisinin yanına çıkıp gittim. Ondan ödünç bir elbise aldım. Çıkıp Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in yanına vardım. Huzuruna oturdum. Kocamdan maruz kaldıklarımı O'na anlattım. Onun kötü huyundan dolayı uğradığı m şeyleri şikayet ederek anlatmaya başladım. Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem de (bana):

 

"Ey Huveyle! Amcanın oğlu, yaşlı ve ihtiyardır. Onun için Allah'tan kork!" demeye başladı. Allah'a yemin ederim ki, çok geçmeden (tam bu sırada benim hakkımda) Kur'an (ayetleri) nazil oldu. Derken (vahiy geldiğinde) Resulullah s.a.v.'i bürümekte olan şey bürüdü. Sonra rahatladı ve:

 

"Ey Havle! Allah, senin ve kocan hakkında (ayetler) indirdi!" buyurdu. Sonra Resulullah s.a.v., bana "Kocası hakkında seninle tartışan ve Allah'a şikayette bulunan kadının sözünü Allah işitmiştir" (Mücadele, 1. ayetten) "Katirler için acı bir azap vardır" (Mücadele, 4. ayet in sonuna kadar) okudu. Daha sonra Nebi s.a.v., (bana):

 

"Kocana söyle de bir köle azad etsin!" buyurdu. Ben de: "Ey Allah'ın Resulü! Onun köle azad edebilecek kadar maddi bir gücü yoktur!" dedim. Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem:

 

"O halde iki ay peşpeşe oruç: tutsun!" buyurdu. Ben de: "Ey Allah'ın Resulü! O, yaşlı ve ihtiyardır. Oruç tutacak gücü yoktur!" dedim. Resulullah s.a.v.:

 

"O halde altmış miskine bir vesk1 hurma versin!" buyurdu. Ben de: "Ey Allah'ın Resulü! Onun yanında bu da yoktur!" dedim. Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem:

 

"O halde biz ona bir sepet hurmayla yardım ederiz!" buyurdu. Ben de: "Ey Allah'ın Resulü! Ben de, ona bir başka sepetle yardım ederim!" dedim. Bunun üzerine Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem:

 

"Doğru olanı yaptın- veya iyi yaptın-o Git, bunu onun adına sadaka olarak ver. Sonra da amcanın oğluna da hayrı tavsiye et!" buyurdu. Ben de (denileni) yaptım.

 

- - -

İsnadı ceyyiddir. İbn Hibban 6/238 (4265), Ahmed, müsned (6/410-411), Ebu Davud, sünen (2214-2215), Beyhaki, sünen (7/389, 391, 392) ve Beğavi şerhu's-sünne 9/241 (2364) Bu hadise Selerne b. Sahr'ın hadisi şahittir: Ahmed, müsned (5/436), Ebu Davud, sünen (2213), Tirmizi, sünen (3295), İbn Mace, sünen (2026), Beyhaki, sünen (7/385), Hakim (2/203) ve Darimi, sünen (2/163).