1- Nebi Sallallahu Aleyhi
ve Sellem'in İnsanları İslam'a Daveti ve Bu Yolda Karşılaştıkları
ÜÇ UZUN HADİS VAR
TÜMÜNÜ OKUYUN!
(:-1683-:) Tarık b. Abdillah el-Muharibi der ki: Resulullah Sallallahu Aleyhi
ve Sellem'i Zu'l-Mecaz çarşısında gördüm, üzerinde kırmızı bir elbise vardı.
"Ey insanlar! La ilahe illalah deyin ve kurtuluşa erin" diyordu.
Adamın biri de onu takip edip taşlıyordu. Resulullah Sallallahu Aleyhi ve
Sellem'in ayakları baldırından topuklarına kadar kanlar içindeydi. Adam:
"Ey insanlar! Ona
uymayın, o yalancıdır" diyordu. Ben: "Bu kimdir?" diye
sorduğumda: "Bu, Abdulmutalib oğullarının çocuğudur" dediler.
"Arkasında onu taşlıyan kim?" dediğimde ise:
"Bu amcası
Abdu'I-Uzza Ebu Leheb'tir" dediler. islam açığa çıktığı zaman biz de oraya
gittik ve Medine'ye yakın bir yerde konakladık. Beraberimizde bir de hevdecimiz
vardı. Biz oturuyorken üzerinde beyaz iki elbisesi olan biri gelip selam verdi
ve:
"Bu kavim nereden
geliyor?" diye sordu. Biz de: "Rebeze'den" diye cevap verdik.
Yanımızda da bir deve vardı. O kişi bize: "Bana bu deveyi satar
mısınız?" deyince: "Evet satarız" dedik. "Ne kadara?"
diye sorduğunda:
"Şu kadar ve şu
kadar sa' hurma karşılığında satarız" dedik. Dediğimiz miktarı
eksiitmeden: "Aldım" dedi ve Medine duvarları arasında kaybolup
gitti. Biz kendi aramızda birbirimizi kınamaya ve: "Bilmediğiniz bir adama
devemizi verdik" demeye başladık. Hevdecteki kadın bize: "Birbirinizi
kınamayın. Sizi aldatacak bir adam yüzü görmüyorum. Dolunaya bu adamın yüzünden
daha fazla benzeyen bir şey görmedim" dedi.
Yatsı zamanı bir vakitte
yanımıza bir adam gelip selam verdi ve: "Ben Resulullah Sallallahu Aleyhi
ve Sellem'in elçisiyim. Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem bu hurmadan doyana kadar
yemenizi, sonra da ödeşene dek ölçüp almanızı buyurdu" dedi. Biz de doyana
kadar yedik ve ölçüp hakkımızı aldık. ikinci gün Medine'ye gittik. Resulullah
Sallallahu Aleyhi ve Sellem minberinde kalkmış şöyle hutbe veriyordu:
"Veren el üstün
olan eldir. Vermeye bakmakla mükellef olduğunuz kimselerden başlayınız.
Annenize, babanıza, kızkardeşinize, erkek kardeşinize ve yakınlarımza
veriniz." Adamın biri kalkıp:
"Ey Allah'ın
Resulü! Sa'lebe b. Yerba' oğulları, Cahiliye döneminde filan kişiyi öldürdüler.
Onlardan öcümüzü al" dedi. Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem ellerini
kaldırdı ve (ellerini o kadar kaldırdı ki koltuk altının beyazlığını gördüm)
iki defa: "Anne, oğlunun günahından sorumlu tutulmaz" buyurdu.'
- - -
İsnadı sahihtir.
Hadisi İbn Hibban, ihsan 8/183, 184 (6527), Darakutni 3/44, 45 (186), Hakim
(2/611, 612) İbn Asakir, Tiirih Dimeşk (s. 261, 262), Beyhaki (1/76, 6/20, 21),
Taberani, M. el-kebir 8/376, 377 (8175), Heysemi, Mecmau'z-Zevaid (6/22, 23),
Mizzi, Tuhfetu'l-Eşraf (8/55) ve İbn Mace (2670)
(:-1684-:) Abdurrahman b. Cubeyr b. Nufeyr, babasından nakleder: Bir
gün Mikdad b. el-Esved'in yanında otururken yanına bir adam geldi ve:
"Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'i gören bu gözlere ne mutlu.
Vallahi! Senin gördüğünü görmek, şahit olduğuna da şahit olmak isterdim"
dedi. Bunun üzerine Mikdad hiddetlendi, ben de olanlara şaşırıp kaldım. Çünkü
adam kötü bir şey söylememişti. Sonra Mikdad adama dönüp:
"Kişi Allah'ın
kendisine göstermediği, şahit olduğu takdirde kişinin nasıl davranacağını
bilmediği yerde olmayı neden temenni eder! Vallahi! Resulullah Sallallahu
Aleyhi ve Sellem'i gören o kadar kavimler vardı ki O'nun Sallallahu Aleyhi ve
Sellem davetine icabet edip ona inanmadıkları için Allah onları burunları üstü
Cehenneme attı. Allah Teala sizleri Rabbinizi bilen, Nebinizin getirdiklerine
inanan kişiler olarak yarattığı için Allah'a hamd etmez misiniz? Belalar sizden
başka kavimlerle defedildi.
Vallahi! Allah, Nebiimiz
s.a.v.'i, öbür Nebilere göre en şiddetli dönem ve Cahiliye zamanında gönderdi.
insanlar, putlara tapmaktan daha üstün bir din kabul etmiyorlardı. Furkanla
gelip hak ile batılı, baba ile oğulu birbirinden ayırdı. Hatta kişi oğlunu veya
babasını ya da kardeşini kafir olarak görüyordu. Allah (kişinin) kalbinin
kilidini imana açtı, (iman etmeden) helak olacak olursa ateşe gireceğini bilir.
Sevdiği kişinin cehennemlik olduğunu bildiği için gözüne uyku girmez.
"Onlar derler ki: "Rabbimiz! Bize eşlerimizden ve çocuklarımızdan
gözümüzün aydınlığı olacak insanlar ihsan et."[Furkan 74] ayetiyle de
anlatılmak istenen budur.
- - -
İsnadı sahihtir.
Hadisi İbn Hibban, ihsan 8/174, 175 (6518), Ahmed (6/2, 3), Buhari: (78),
Taberani (19/53), M. el-kebir 20/245, 253, 254, 258, 288 (600, 608, 657), Ebu
Nuaym, Hilye (1/175, 176) ve Taberi (19/53)
(:-1685-:) Amr b. el-As der ki: Şu günün dışında Kureyş'lilerin,
Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'i öldürmek istediğini görmedim.
Kureyş'liler Kabe'nin gölgesinde oturuyordu. Resulullah Sallallahu Aleyhi ve
Sellem de Makam'ın yanında namaz kılıyordu. Ukbe b. Ebi Muayt kalkıp Resulullah
Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in hırkasını boynuna doladı ve çekmeye başlayınca
Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem dizleri üzerine düştü. insanlar Resulullah
Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in öldürülmüş olduğunu sanarak bağrışmaya
başladılar. Ebu Bekr gelip Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in arkasında
durarak omuz altından tuttu ve:
"Rabbim
Allah'tır" diyen bir kişiyi mi öldüreceksiniz?" dedi. Bunun üzerine
Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in yanından geri çekildiler. Nebi
Sallallahu Aleyhi ve Sellem kalkıp namazını eda ettikten sonra Kabe'nin
gölgesinde oturan Kureyş'lilerin yanına gidip:
"Ey Kureyş
topluluğu! Nefsim elinde olan'a yemin olsun ki" dedikten sonra, eliyle
boğazını işaret ederek: "Ancak sizi kesmek için gönderildim" buyurdu.
Ebu Cehl:
"Ey Muhammed! Sen
(bunu söylecek kadar) cahil değildin" dedi. Resulullah Sallallahu Aleyhi
ve Sellem:
"Sen ise
onlardansın" buyurdu.'
Heysemi der ki:
"Bedir savaşı bahsinde İbn Abbas'ın buna benzer bir rivayeti gelecektir."
- - -
İsnadı hasendir.
Hadisi İbn HibMn, İhsan 8/188 (6535) ve Ebu Ya'la (7339)