SAHİH-İ İBN-İ HİBBAN Zvd

BABLAR    KONULAR  -  NUMARALAR

KİTABU’Z-ZÜHD

<< 1382 >>

DEVAM: 29- Selefin Yaşamları Hakkında

 

أخبرنا أحمد بن يحيى بن زهير قال حدثنا محمد بن المعلى الأدمي قال حدثنا يحيى بن حماد قال حدثنا أبو عوانة عن العلاء بن المسيب عن إبراهيم بن قعيس عن نافع عن بن عمر أن النبي صلى الله عليه وسلم كان إذا خرج في غزاة كان آخر عهده بفاطمة وإذا قدم من غزاة كان أول عهده بفاطمة رضوان الله عليها فإنه خرج لغزو تبوك ومعه علي رضوان الله عليه فقامت فاطمة فبسطت في بيتها بساطا وعلقت على بابها سترا وصبغت مقنعتها بزعفران فلما قدم أبوها صلى الله عليه وسلم ورأى ما أحدثت رجع فجلس في المسجد فأرسلت إلى بلال فقالت يا بلال اذهب إلى أبي فسله ما يرده عن بابي فأتاه فسأله فقال صلى الله عليه وسلم إني رأيتها أحدثت ثم شيئا فأخبرها فهتكت الستر ورفعت البساط وألقت ما عليها ولبست أطمارها فأتاه بلال فأخبره فأتاه فاعتنقها وقال هكذا كوني فداك أبي وأمي

 

(:-2540-:) İbn Ömer bildiriyor: Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem) bir gazveye gideceği zaman son uğradığı kişi Fatİma olurdu. Bir gazveden geldiği zamanda ilk uğradığı kişi yine Fatİma olurdu. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) Tebuk gazvesine Ali ile beraber gidince, Fatİma evine bir halı açıp kapısına da bir örtü astı ve baş örtüsünü de za'feran ile boyadı. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) gazveden geri dönünce Fatima'nın yaptıklarını gördü ve geri dönüp Mescid'de oturdu. Fatima, Bilal'i çağırttı ve:

 

"Ey Bilal! Babama git ve sor, onu kapımdan geri çeviren şey nedir?" dedi. Bilal, Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'e gidip sorunca, Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem):

 

"Onun orada değişiklikler yaptığını gördüm" buyurdu. Bunun üzerine Fatima kapıdaki örtüyü çekip halıyı kaldırdı ve boyadığı o baş örtüsünü çıkararak eskilerinden bir tane giydi. Bilal de gidip durumu Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'e haber verdi. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem), Fatima'ya gitti ve boynuna sarılıp: "Annem babam sana feda olsun, sürekli öyle ol" buyurdu.'

 

Heysemi der ki: "sahih'te bu nadisin bir kısmı mevcuttur."

 

- - -

İsnadı zayıfhr, Hadisi İbn Hibban, sahih (696), Buhari (2613), İbn Ebi Şeybe 13/239 (16221), Ahmed (2/21) ve Ebu Davud (4150)