DEVAM: 8- Umre'nin
Fazileti
2. Ömer ve İbn Ömer
(r.a.)
- - (-)
11009 (1)- İbn Ömer
bildiriyor: Babam Ömer, umreye gitmek için Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem)'den izin isteyince, Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona izin
verdi ve: ''Kardeşim! Orada dualarında bizi de unutma'' buyurdu. Henüz Medine'den
ayrılmadan yine ona: ''Kardeşim! Orada dualarına bizi de ortak et'' buyurdu.
Bundan dolayı Ömer ''Kardeşim'' sözü konusunda: "Bu söz yerine, üzerine
güneşin doğduğu hiçbir şeyin benim olmasını istemem" derdi.
[Sahih]
Diğer tahric: Tirmizi
(4/275, "sahih"), Ebu Davud (1498) ve İbn Mace (2894) rivayet
ettiler.
11010 (2)- İbn Ömer
bildiriyor: "Babam Ömer, umreye gitmek için Hz. Peygamber (Sallallahu
aleyhi ve Sellem)'den izin isteyince, Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) ona izin verdi ve: "Kardeşim! Orada bizi unutma ve güzel dualarına
bizi de ortak et" buyurdu." Abdurrezzak bunu rivayet ederken, Ömer'in
''Kardeşim'' sözü konusunda: "Bu söz yerine, üzerine güneşin doğduğu
hiçbir şeyin benim olmasını istemem" dediğini de aktarır.
[Sahih]
3. Amir b. Rabia
- - (-)
11011- Abdullah b. Amir
b. Rabia'nın, babasından bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) şöyle buyurmuştur: "Yapılan bir umre yapılacak bir diğer ul1treye
kadar işlenecek günahlara ve hatalara kefaret olur. Kabul gören bir haccın karşılığı
da cennetten başkası değildir.''
[Hasen]
Heysemi (5660) der ki:
"Hadisi, İmam Ahmed rivayet etmiştir. İsnadında yer alan Asım b.
Ubeydillah zayıftır." 10909 (4)'te tekrar etmiştir.