10- Resulullah
{Sallallahu aleyhi ve Sellem}'in Aişe'ye Olan Sevgisi
1. Hz. Aişe
- - (-)
26196 (1)- Ali b. Zeyd,
analığı olan ümmü Muhammed'den bildiriyor:
Bir defasında ümmü
Seleme, Aişe'nin yanındayken
Bunun üzerİne ümmü
Seleme, Hz. Ali ile Fatıma'nın yanına gitti ve:
"Aişe bana sövdü!
Sizin de hakkınızda şöyle şöyle söyledi" dedi. Ali, Fatıma'ya:
"Babanın yanına git ve Aişe'nin bizim hakkımızda şöyle şöyle dediğini
söyle" deyince Fatıma, Allah Resulü'nün (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
yanına gelip olanları anlattı. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona:
''Kabe'nin Rabbine andolsun ki o, babanın sevdiğidir'' karşılığını verince
Fatıma geri döndü ve Ali'ye Allah Resulü'nün (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
cevabını bildirdi. Bunun üzerine Ali, Hz. Nebi'e (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
gelip: "Aişe'nİn bizim hakkımİzda şöyle şöyle demesi yetmiyor mu ki Fatıma
yanına gelmesine rağmen ona: ''Kabe'nin Rabbine andolsun ki Ol babanın
sevdiğidir'' diyorsun" dedi.
[Hasen]
Diğer tahric: Ebu Davud,
edeb 4/274 (4898) rivayet etti. Heysemi (7693) der ki: "Ben derim ki:
Hadisi Ebu Davüd rivayet
etmiş, ancak ümmü Seleme yerine Zeyneb binti Cahş'ı koymuştur. Aynı zamanda Ebu
Davüd'un metni, bundan biraz daha kısadır. Hadisi Ahmed rivayet etmiş olup,
ravilerinden Ali b. Zeyd zayıf olmakla beraber hadisi hasendir."
26197 (2)- Ali b. Zeyd,
Aişe'nin yanına gırıp çıkan ve analığı olan ümmü Muhammed'den, o da Hz.
Aişe'den bildiriyor: "Bir defasında Zeyneb binti Cahş yanımızdaydı."
Sonrasında ravi, bir önceki rivayetin aynısını aktarır. Ancak (öncekinde)
Süleym, Zeyneb binti Cahş yerine ümmü Seleme'nin ismini vermiştir.
[Hasen]
26198 (3)- Abdullah b.
Şakik der ki: Aişe'ye: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) en çok
kimi severdi?" diye sorduğumda: "Beni" dedi. "Erkeklerden
en çok kimi severdi?" diye sorduğumda da: "Babamı" dedi.
[Sahih]
Diğer tahric: Buhari,
fedail 7/18 (3662) ve Tirmizi, menakib 5/607 (3657, "hasen sahih")
rivayet ettiler.
26199 (4)- Muhammed b.
Abdirrahman b. el-Haris b. Hişam bildiriyor:
Hz. Nebi (Sallallahu
aleyhi ve Sellem)'in eşleri, kızı Fatıma'yı kendisine gönderdiler. Fatıma
girmek için izin istediğinde Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Aişe'yle
birlikte çarşafın altına uzanmıştı. İzin verilince Fatıma girdi ve:
"Ey Allah'ın
Resulü! Diğer eşlerin Ebu Kuhafe'nin kızı (Aişe) konusunda beni sana
gönderdiler ve aralarında adaletli davranmanı istediler" dedi. Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona: "Kızcağızım! Benim sevdiğim bir şeyi
sen de sevmez misin?" diye sorunca, Fatıma: "Tabi ki severim"
dedi. Bunun üzerine Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Aişe'yi kast
ederek: ''O zaman bunu da sev'' buyurdu.
Fatıma oradan ayrılıp
diğer eşlerinin yanına döndü ve Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e
dediğini ve aldığı cevabı kendilerine bildirdi. Ona: "Bu gidişinden bir
fayda görmedik! Allah Resulü'ne (Sallallahu aleyhi ve Sellem) git ve bir daha
konuş" dediklerinde, Fatıma: "Vallahi bu konuda onunla bir daha asla
konuşmam" karşılığını verdi. Bunun üzerine Zeyneb binti Cahş'ı ona
gönderdiler. Zeyneb girmek için izin istedi. İzin verilince de girdi ve:
"Ey Allah'ın Resulü! Diğer eşlerin Ebu Kuhafe'nin kızı (Aişe) konusunda
beni sana gönderdiler ve aralarında adaletli davranmanı istediler" dedi.
Aişe sonrasını şöyle
anlatır: "Ardından Zeyneb bana dil uzatmaya başladı. Ben de cevap vermeme
ne zaman izin verecek diye Allah Resulü'ne (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
bakmaya başladım. Cevap vermeme kızmayacağını yüzünden anladığım anda da ben de
ona karşılık verdim ve fazla sürmeden baskın çıkıp onu susturdum. Bunun üzerine
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) tebessüm etti ve: ''İşte Eba Bekr'in
kızı!'' buyurdu."
[Sahih]
Diğer tahric: Buhari,
hibe 5/205 (2581), Müslim, fedail 4/1891 (2442) ve Nesai, işretu'n-nisil 7/64
(3944) rivayet ettiler.
26200 (5)- Hz. Aişe der
ki: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in eşleri, kızı Fatıma'yı
ona gönderdiler ... " Sonrasında ravi bir öncekinin aynısını aktarır.
[Sahih]
26201 (6)- Hz . .Aişe
anlatıyor: Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in eşleri toplanıp kızı
Fatıma'yı Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) gönderdiler ve: "Ona,
diğer eşlerin Ebu Kuhafe'nin kızı (.Aişe) konusunda aralarında adaletli
davranmanı istiyorlar, dersin" dediler. Fatıma geldiğinde Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) benimle birlikte çarşafın altına uzanmıştı.
Fatıma: "Ey Allah'ın Resulü! Diğer eşlerin Ebu Kuhafe'nin kızı (.Aişe)
konusunda beni sana gönderdiler ve aralarında adaletli davranmanı
istediler" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona: ''Beni
seviyor musun ?'' diye sorunca, Fatıma: "Evet!" dedi. Bunun üzerine
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''0 zaman onu da (Aişe'yi de) sev''
buyurdu.
Fatıma geri dönüp Hz.
Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in verdiği cevabı onlara bildirince ona:
"Bu gidişinin bir faydası olmadı! Bir daha gidip konuş" dediler,
ancak Fatıma: "Vallahi bu konuda yanına bir daha asla gitmem"
karşılığını verdi. -Ravi Zühri der ki: "Gerçekten da Fatıma, Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e yakışır bir kız evladıydı.-
Bunun üzerine Zeyneb
binti Cahş'ı gönderdiler. Allah Resulü'nün (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
yanında bana rakip olabilen tek kadın Zeyneb'ti. Zeyneb: "Diğer eşlerin
Ebu Kuhafe'nin kızı (.Aişe) konusunda beni sana gönderdiler ve aralarında
adaletli davranmanı istediler" dedi. Sonra bana dönüp dil uzatmaya
başladı. Ben de göz ucuyla Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bakıyor,
ona karşılık vermeme izin verecek mi diye bekliyordum. Ancak Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) herhangi bir şey demedi. Cevap vermeme
kızmayacağını yüzünden anladığım anda da ben de ona karşılık verdim ve fazla
sürmeden baskın çıkıp onu susturdum. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem): ''İşte Eba Bekr'in kızı'' buyurdu.
Ancak Zeyneb'ten daha
hayırlı, daha fazla sadaka veren, akrabalarına daha fazla ilgi gösteren,
kendisini Allah'a yaklaştıracak her türlü şeyde daha fazla çaba gösteren başka
bir kadın görmüş değilim. Sadece mizacı gereği de biraz sert çıkışır ve hemen
de tekrar sakinleşirdi.
[Sahih]
Diğer tahric: Nesai
(7/67) rivayet etti.
26202 (7)- Hz. Aişe der
ki: Zeyneb izinsiz ve öfkeli bir şekilde aniden içeriye girdi ve Resulullah'a
(Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Sanırım Ebu Bekr'in kızının sana kollarını
açması her şey için yetiyor" dedi. Sonra bana dönüp dil uzatmaya başladı.
Önce ondan yüz çevirdim, ancak Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bana:
''O'na karşılık ver'' buyurdu. Bunun üzerine ona dönüp öyle bir karşılık verdim
ki tükürüğü ağzında kurudu ve bana cevap vermez oldu. Bu durum karşısında
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yüzünün güldüğünü gördüm.
[Sahih]
Diğer tahric: Buhari,
el-EdEbu'l-Müfred'de (558) ve İbn Mace, nikah 1/637 (1981) rivayet ettiler.