107- Ebu Said elcHudri
108- Ebu Seleme
109- Ebu't-Tufeyl
107- Ebu Said elcHudri
1. Ebu Said
- - (-)
26913- Bekr bildiriyor:
Bana ulaşan habere göre Ebu Said el-Hudri rüyasında Sad Suresi'ni yazdığını gördü.
Secde ayetine geldiği zaman hakka, kalem ve orada bulunan her şeyin secdeye
gittiğini gördü. Ebu Said bu rüyasını Allah Resulü'ne (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) anlattı. Sonrasında da her zaman bu ayette secde eder oldu."
[Sahih]
Diğer tahric: Beyhaki
(2/318) rivayet etmiş ve: "İsnadı hasen olan sahih bir hadistir"
demiştir.
5812 (1)'de tekrar
etmiştir.
2. Ebu Said
- - (-)
26914- Hilal b. Hısn der
ki: Ebu Said el-Hudri'nin yanında misafir oldum. Bir defasında denk gelip aynı
mecliste oturduğumuzda şunu anlattı: Bir gün açlıktan karnıma taş bağlamıştım.
Karım (veya annem) bana: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e git
ve ondan bir şeyler iste. Filan kişi gidip isteyince Nebi (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) ona verdi. Falan kişi de gidip isteyince Resulullah (Sallallahu aleyhi
ve Sellem) ona verdi" dedi. Ben: "İhtiyacım olan şeyi bulamazsam
giderim" karşılığını verdim. (Açlığımızı giderecek) bir şey bulamayınca
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e gittim. Allah Resulü (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) hutbe veriyordu ve şöyle buyuruyordu: ''Utanarak dilenmekten
kaçınan kimseyi Allah iffetli kılar. Kanaat ederek dilenmekten kaçınan kimseyi
Allah kimseye muhtaç etmez. Bizden bir şey isteyene varsa yardım eder, yoksa da
teselli ederiz, Ancak iffetli kalıp bir şey istemeyenı bizim yanımızda
isteyenden daha iyidir. '' Bunları duyunca bir şey istemeden geri döndüm.
Sonrasında Allah bize o kadar rızık verdi ki Ensar arasında rızkı bizden çok
olan bir aile bilmiyorum.
[Sahih]
Diğer tahric: Tayalisi
(2211), İbn Ebi Şeybe (3/211) ve Beyhaki, Şuabu'l-iman'da (3504) rivayet
ettiler.
9467 (5)'te tekrar
etmiştir.
108- Ebu Seleme
1. ümmü Seleme
- - (-)
26915- ümmü Seleme der
ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) vefat eden Ebu Seleme'nin yanına
girdi. Ebu Seleme'nin gözleri açık kalmıştı. Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) gözlerini kapattı ve: ''Ruh çıktığı zaman gözler onu takip eder'' buyurdu.
Ailesinden bazı kişiler feryad etmeye başlayınca: ''Kendinize hayırdan başka
dua etmeyin. Çünkü melekler dediklerinize ''Amin'' der'' buyurdu. Sonra:
''Allahım! Ebu Selemelyi bağışla! Makamını hidayete erenlerin makamına yükselt.
Ondan geriye kalanları gözet. Bizi de onu da bağışla ey alemlerin Rabbi!
Allahım! Onun kabrini geniş ve nurlu kıl'' diye dua etti.
[Sahih]
8230 (4)'te tekrar
etmiştir.
109- Ebu't-Tufeyl
1. Ebu't-Tufeyl
- - (-)
26916 (1)- Ebu't-Tufeyl
der ki: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in hayatının sekiz
yılına yetiştim. Uhud savaşının olduğu yıl doğdum."
[Sahih]
Diğer tahric: Hakim
(3/618) rivayet etti.
26917 (2)- Cureyfi der
ki: Ebu't-Tufeyl ile tavaf yaparken bana: "Resulullahlı (Sallallahu aleyhi
ve Sellem) görenler içinde hayatta benden başkası kalmadı" dedi. Ona:
"Resulullah'ı (Sallallahu aleyhi ve Sellem) gördün mü ki?" diye sorduğumda:
"Evet!" karşılığını verdi. "Nasıl biriydi?" diye sorduğumda
da: "Beyaz tenli, güzel yüzlü ve orta boyda birisiydi" dedi.
25723 (1)'de tekrar
etmiştir.