23- Deccal Olduğu
Sanılan ibnu's-Sayyud
1. Ebu Bekre
- - (-)
28567 (1)- Abdurrahman
b. Ebi Bekre, babasından bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurdu: ''Deccal'ın anne ve babası otuz yıl kalacak, fakat çocukları
olmayacaktır. Sonra onların en zararlı varlık olanı faydası çok az bulunan kör bir
erkek çocukları olacaktır. Onun gözleri uyuyacak, ama kalbi uyumayacaktır. ''
Sonra Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) onun anne ve babasını vasfederek
şöyle buyurdu: ''Babası uzun boylu ve etli birisidir. Burnu gagaya benzer bir
şekilde uzundur. Annesi ise tombulolup göğüsleri büyüktür. '' Abdurrahman b.
Ebi Bekre'nin babası der ki: Bize Medine'de Yahudilerden bir çocuğun doğduğu
haber yetişince ben ve Zübeyr b. el-Avvam gidip yanlarına girdik. Anne ve
babasının Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in vasıflandırdığı gibi
olduklarını gördük. Çocuk bir kadife üzerinde güneşe uzanmış bir şeyler
mırıldanıyordu. Onlara sorduğumuzda: "Otuz sene bekledik, ama çocuğumuz
olmadı. Sonra en zararlı varlık olan, faydası çok az bulunan kör bir oğlumuz
oldu" dediler. Yanlarından çıktığımızda çocuk bize: "Ne
diyordunuz?" diye sordu. Biz: "Ne dediğimizi işittin mi?"
dediğimizde "Evet, benim gözlerim uyur kalbim uyumaz" dedi.
Baktığımızda bu kişinin İbnu's-Sayyad olduğunu gördük.
[Hasen]
Diğer tahric: Tirmizi
4/518 (2248) rivayet etti.
28568 (2)- Ebu Berke
anlatıyor: Bir gün Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Deccal'ı vasfedip
şöyle buyurdu: ''Deccal'in anne ve babası otuz yıl kalacak, fakat çocukları
olmayacaktır. Sonra onların göbeği ve sünnet derisi kesilmiş, en zararlı varlık
olan faydası çok az bulunan kör bir erkek çocukları olacaktır. Onun gözleri
uyuyacak ama kalbi uyumayacaktır. '' Sonrasında bir önceki hadisin aynısını
aktardı. Ancak bu rivayetinde: (Çocuğun anne ve babası) "Göbeği ve sünnet
derisi kesilmiş, en zararlı varlık olan, faydası çok az bulunan şu kör oğlumuz
doğdu" (dediler) ibaresi geçmiştir.
[Hasen]
28569 (3)- Abdurrahman
b. Ebi Berke, babasından bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurdu: ''Deccal'ın anne ve babası otuz yıl kalacak, fakat çocukları
olmayacaktır. Sonra onların zararı çok, faydası az olan kör bir erkek çocukları
olacaktır. Onun gözleri uyuyacak, ama kalbi uyumayacaktır.'' sonra Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) onun anne ve babasını vasfederek şöyle buyurdu: ''Babası
uzun boylu ve etli birisidir. Burnu gagaya benzer bir şekilde uzundur. Annesi
ise tombulolup göğüsleri uzundur. '' Ebu Bekre der ki: Bize Medine'de
Yahudilerden bir çocuğun doğduğu haberi ulaşınca ben ve Zübeyr b. el-A vvam
gidip yanlarına girdik. Anne ve babasının Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem)'in vasıflandırdığı gibi olduklarını gördük. Onlara: "Sizin
çocuğunuz var mıdır?" dediğimizde: "Otuz sene bekledik, ama çocuğumuz
olmadı. sonra zararı çok, yararı az olan kör bir oğlumuz oldu" dediler.
Yanlarından çıktığımızda çocuğun bir kadife üzerinde güneşe uzanmış bir şeyler
mırıldanıyor olduğunu gördük. Çocuk yüzünü açarak: "Ne diyordunuz?"
diye sordu. Biz: "Ne dediğimizi işittin mi?" dediğimizde "Evet,
benim gözlerim uyur, kalbim uyumaz" dedi. Hammad "Bu kişi
İbnu's-Sayyad'dır" diye ekledi.
[Hasen]
2. Ebu Zer
- - (-)
28570 (1)- Ebu Zer der
ki: İbn Said'in, Deccal olduğuna dair on defa yemin etmem, benim için Deccal
olmadığına dair bir defa yemin etmemden daha yeğdir. Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) beni onun annesine gönderdi ve bana: ''Ona kaç ay hamile kaldığını
sor bakalım?'' buyurdu. Ben de yanına varıp ona sorunca: "Ona on iki ay
hamile kaldım" dedi. Sonra Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
beni bir daha kadına gönderdi ve: ''Doğduğu zamanki ağlamasını sor'' buyurdu.
Ben de kadına geri dönüp bunu sorunca: "Bir aylık çocuk gibi ağladı"
dedi. Sonra Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), İbn Said'e: ''Ben sana
bir şey sakladım (bil bakalım)'' buyurunca: "Sen bana alaca bir koyunun
burnunu ve dumanı sakladın" karşılığını verdi. O: "Duhan" demek
istedi, ama buna güç yetiremedi. Ancak: "Duh, duh" dedi. Bunun
üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Defol git, sen asla gücünü
aşamazsın'' buyurdu.
[Hasen]
Heysemi (8/2):
"Güvenilir olan Haris b. Hasira dışındaki ravileri Sahih'in ravileridir"
dedi.
3. Cabir b. Abdullah
- - (-)
28571 (1)- Cabir b.
Abdullah bildiriyor: Medine'de Yahudi bir kadın gözü silinmiş ve sişmiş bir
çocuk doğurdu. Resululiah {Sallallahu aleyhi ve Sellem} bu çocuğun Decd.l
olmasından endişe etmişti. Gidip baktığında onu bir kadife örtünün altında
mırıldanıyor buldu. Bu sırada annesi ona haber vererek: "Ey Allah'ın kulu!
Bu, Ebu'l-Kasım'dır. Onun yanına çık" dedi. Bunun üzerine o da kadife
örtünün altından çıktı. Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''O kadına
ne ki, Allah onu kahretsin! Eğer onu kendi haline bıraksaydı o kendi durumunu
açıklardı'' buyurdu. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) daha sonra
kendisine: ''Ey İbnu Said! Ne görüyorsun?'' diye sorunca: "Hakkı da,
batılı da görüyorum. Suyun üzerinde bir taht ta görüyorum" karşılığını
verdi ve örtüyü üzerine çekti. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
''Benim! Allah'ın Resulü olduğuma şahitlik ediyor musun ?'' diye sorunca:
"Sen, benim Allah'ın Resulü olduğuma şahittik ediyor musun?"
karşılığını verdi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
''Benl Allah'a ve peygamberlerine iman ettim'' diye karşılık verdi. Sonra onu
orada bırakarak gitti. Daha sonra bir kez daha yanına geldiğinde onu kendisine
ait hurma bahçesinde kendi kendine konuşurken buldu. Yine annesi ona haber vererek:
"Ey Allah'ın kulu! Bu Ebu'l-Kasım'dır. Onun yanına çık!" dedi. Bunun
üzerine o da kadife örtünün altından çıktı. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): ''O kadına ne ki, Allah onu kahretsin! Eğer onu kendi haline
bıraksaydı o kendi durumunu açıklardı'' buyurdu. Hz. Peygamber (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) onun konuştuklarından bir şeyler işitmek ve o mudur, yoksa o
değil midir bilmek istiyordu. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) daha
sonra kendisine: ''Ey İbnu Said! Ne görüyorsun?'' diye sorunca: "Hakkı da,
batılı da görüyorum. Suyun üzerinde bir de taht görüyorum" karşılığını
verdi ve örtüyü üzerine çekti. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
''Benim! Allah'ın Resulü olduğuma şahitlik ediyor musun ?'' diye sorunca:
"Sen, benim
Allah'ın Resulü olduğuma şahitlik ediyor musun?" cevabını verdi. Bunun
üzerine Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Benl Allah'a ve
peygamberlerine iman ettim'' diye karşılık verdi. O da örtüyü üzerine çekti.
Allah Resulü (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) onu bırakıp oradan ayrıldı. Daha sonra üçüncü veya dördüncü
defa onun yanına geldiğinde yanında Ebu Bekr, Ömer b. el-Hattab, Muhacir ve
Ensar'dan oluşan bir grup vardı. Ben de Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem)'in yanında bulunmaktaydım. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
bizi geçerek onun sözlerinden bir şeyler işitmek istedi. Ancak yine annesi:
"Ey Allah'ın kulu! Bu Ebu'l-Kasım'dır. Onun yanına çık!" dedi. Bunun
üzerine o da kadife örtünün altından çıktı. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): "O kadına ne ki, Allah onu kahretsin! Eğer onu kendi haline
bıraksaydı o kendi durumunu açıklardı" buyurdu. Sonra kendisine: "Ey
İbnu Said! Ne görüyorsun ?'' diye sorunca: "Hakkı da, batılı da görüyorum.
Suyun üzerinde bir de taht görüyorum" karşılığını verdi ve örtüyü üzerine
çekti. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Benim, Allah'ın Resulü
olduğuma şahittik ediyor musun ?'' diye sorunca: "Sen, benim Allah'ın
Resulü olduğuma şahitlik ediyor musun?" cevabını verdi. Bunun üzerine Allah
Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Ben, Allah'a ve peygamberlerine
iman ettim" diye karşılık verdi. O da örtüyü üzerine çekti. Hz. Peygamber
(Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Ey İbnu Said! Ben sana (içimden) bir şey
sakladım, bil bakalım nedir?'' buyurunca: "Duh, duh" karşılığını
verdi. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kendisine:
"Defol!" buyurdu. Ömer b. el-Hattab: "Ey Allah'ın Resulü! Bana
izin verde onu öldüreyim" deyince, Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): "Eğer o (Deccal) ise onu öldürecek kişi sen değilsin, İsa b.
Meryem'dir. Eğer değil ise anlaşmalı olduğumuz birini (azınlık tebayı)
öldürmeye hakkın yoktur" karşılığını verdi. Ravi der ki: Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) her zaman onun Deccal olduğundan endişe etmişti.
[Sahih]
Diğer tahric: Tahavi,
Şerh müşkili'l-asar'da (2942) rivayet etti.
28572 (2)- Ebu Said
el-Hudri bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), İbnu Said'e:
''Ne görüyorsun?'' diye sorunca: "Deniz üzerinde etrafında yılanlar olan
bir talıt görmekteyim" dedi. Bunun üzerine Allah Resulü (Sallallahu aleyhi
ve Sellem): ''İşte o, İblis'in tahtıdır'' buyurdu.
[Hasen]
Diğer tahric: Ebu Ya'la
(1316) rivayet etti.
24541 (4)'te tekrar
etmiştir.
4. Ebu't-Tufeyl
- - (-)
28573 (1)- İmran
el-Mazini der ki: Ebu't-Tufeyl'e: "Sen Resulullah'ı (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) gördün mü?" diye sorulunca: "Evet (gördüm)" cevabını
verdiğini duydum. "Peki onunla konuştun mu?" diye sorduklarında ise
şu karşılığı verdi: "Hayır, ancak onu şu ve şu yerlere giderken gördüm.
Yanında Abdullah b. Mes'ud ile ashabından bir grup vardı. Geniş bir eve
geldiklerinde, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Şu kapıyı açın''
buyurdu ve kapı açıldı. Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) içeri
girince ben de kendisiyle birlikte içeri girdim. Evin ortasında kadife bir örtü
vardı. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Şu kadifeyi kaldırın''
buyurunca baktık ki örtünün altında kör bir çocuk bulunmaktadır. Allah Resulü
(Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Kalk ey çocuk!" buyurdu ve çocuk kalktı.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), ona: ''Ey çocuk! Benim, Allah'ın
Resulü olduğuma şahittik ediyor musun?" diye sorunca, o da: "Sen
benim, Allah'ın Resulü olduğuma şahitlik ediyor musun?" diye karşılık
verdi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) iki defa:
''Bunun şerrinden
Allah'a sığının'' buyurdu.
[Hasen]
5. İbn Mes'ud
- - (-)
28574 (1)- Abdullah (b.
Mes'üd) der ki: Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile birlikte
yürüyorduk. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), İbn Sayyad'a rastlayınca,
ona: "Ben sana (içimde) bir şey sakladım (bil bakalım nedir?)" buyurdu.
İbn Sayyad da: "Duh" diye karşılık verdi. Bunun üzerine Hz. Peygamber
(Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Defol git, sen asla gücünü aşamazsın''
buyurdu. Ömer: "Ey Allah'ın Resulü! İzin ver de onu boynunu vurayım"
deyince: ''Hayır, eğer o korktuğun kimse ise onu öldürmeye güç
yetiremezsin" buyurdu.
[Sahih]
Diğer tahric: Müslim
(2/372) rivayet etti.
28575 (2)- Abdullah b.
Mes'üd der ki: Biz, Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile birlikte
yürüyorduk. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) aralarında İbn Sayyad'ın
da bulunduğu çocuklara rastladı. Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem),
İbn Sayyad'a: ''Elin kurusun, benim, Allah'ın Resulü olduğuma şahitlik ediyor
musun ?'' diye sorunca, o da: "Sen benim, Allah'ın Resulü olduğuma şahitlik
ediyor musun?" diye karşılık verdi. Ömer: "(Ey Allah'ın Resulü!) Beni
bırak ta onun boynunu vurayım" deyince, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): "Eğer o korktuğun kimse ise ona güç yetiremezsin'' buyurdu.
[Sahih]
6. İbn Ömer
- - (-)
28576 (1)- İbn Ömer
bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) aralarında Ömer b.
el-Hattab'ın da bulunduğu ashabıyla birlikte İbn Sayyad ile karşılaştı. O,
çocuk idi ve çocuklarla birlikte Mağale oğullarının kalesi yanında
oynamaktaydı. Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) eliyle onun sırtına
vurana kadar geldiğini fark etmemişti. Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) ona: ''Benim Allah'ın Resulü olduğuma şahadet ediyor musun ?'' diye
sorunca, İbn Sayyad: "Senin, ümmilerin peygamberi olduğuna şehadet
ediyorum" karşılığını verdi. Sonra İbn Sayyad, Allah Resulü'ne (Sallallahu
aleyhi ve Sellem): "Sen de benim Allah'ın Resulü olduğuma şehadet eder
misin?" deyince, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Benl Allah'a
ve Resullerine iman ettim'' buyurdu. Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) ona: ''Sana neler gelmektedir?'' diye sorunca: "Bana doğru şeyler
de, yalan şeyler de gelmektedir" cevabını verdi. Allah Resulü (Sallallahu
aleyhi ve Sellem): ''Senin işin çok karışıktır'' buyurdu. Sonra da: ''Ben sana
(içimden) bir şey sakladım (bil bakalım nedir?)'' buyurdu. Allah Resulü
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) içinden: "Göğün açık bir duman getireceği
günü bekle"[Duhan 10] ayetini geçirmiş ve bunu saklamıştı. İbn Sayyad: "O,
Duh'dur (dumandır)" karşılığını verdi. Bunun üzerine Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Defol git, sen asla gücünü aşamazsın''
buyurdu. Ömer: "Ey Allah'ın Resulü! İzin ver onun boynunu vurayım"
deyince, Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Eğer bu, o kişi ise,
sen ona musallat olamazsın. Eğer o kişi değilse onu öldürmekte senin için
hiçbir hayır yoktur'' buyurdu.
[Sahih]
Diğer tahric: Ebu Davud,
(43/210-212), Tirmizi (3/240, 241), Müslim (2/373, 374) ve Buhari, (3/175,
6/119-121) rivayet ettiler.
28577 (2)- Salim b.
Abdullah bildiriyor: Abdullah b. Ömer: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem), İbn Sayyad'a doğru çıkıp gitti" dedi ve bir önceki hadisin
aynısını aktardı.
[Sahih]
28578 (3)- Salim b.
Abdillah bildiriyor: Abdullah b. Ömer der ki:
"Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) aralarında Ömer b. el-Hattab'ında bulunduğu
ashabından bir grupla birlikte çıkıp gitti. Muaviye oğullarının kalesi yanında
buluğ çağına yaklaşmış olan ve çocuklarla oynayan İbn Sayyad'a rastladı."
sonrasında Abdullah b. Ömer mana olarak önceki hadisi aktardı.
[Sahih]
28579 (4)- İbn Ömer der
ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Ubey b. Kab ile birlikte içinde
İbn Sayyad'ın bulunduğu hurmalığa gittiler. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) hurmalığa girince İbn Sayyad'ın kendisini görmemesi için hurma
dallarının arkasına gizlendi. İbn Sayyad kendisini görmeden ondan bir şeyler
işitmek istiyordu. İbn Sayyad kadifeden döşeği üzerinde uzanmış bir şeyler
mırıldanıyordu. İbn Sayyad'ın anesi Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in
hurma dalları arkasına gizlendiğini görünce: "Ey Safi! Bu
Muhammed'dir" dedi. Safi, İbn Sayyad'ın ismi idi. Bunun üzerine İbn Sayyad
yerinden kalktı. Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Eğer onu kendi
haline bıraksaydı hali belli olurdu'' buyurdu.
[Sahih]
Diğer tahric: Buhari
(6/112) rivayet etti.
28580 (5)- Salim b.
Abdullah der ki: Abdullah b. Ömer'in: "Bu olaydan sonra Allah Resulü
(Sallallahu aleyhi ve Sellem), Ubey b. Kab ile birlikte hurmalığa doğru
gitti" dediğini işittim. Sonrasında Salim b. Abdullah bir önceki hadisin
aynısını aktardı.
[Sahih]
Diğer tahric: Buhari
(5/184, 10/463) rivayet etti.
7. Hafsa
- - (-)
28581 (1)- Nafi'
bildiriyor: İbn Ömer, Medine yollarından bir yolda İbn Said'e rastladı. İbn
Ömer ona sövüp kötü sözler söyleyince, İbn Said birden şişip yolu dolduracak
kadar kocaman oldu. İbn Ömer kendisindeki sopayı üzerinde kırıncaya kadar ona
vurdu. Bunun üzerine Hafsa: "Size ne oluyor? Ondan ne istiyorsun?
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in: ''Decdil ancak bir öfkesinden
dolayı çıkacaktır'' buyurduğunu işitmedin mi?" dedi. Affan rivayetinde:
"Öfkelendiği zaman çıkacaktır"; Yunus ise rivayetinde: "Ondan
istedeğin nedir?" ibaresi geçmiştir.
[Sahih]
Diğer tahric: Müslim
(8/194) rivayet etti.
28582 (2)- İbn Ömer der
ki: İbn Said ile iki defa karşılaştım. Bir defa ona arkadaşlarıyla birlikte
iken rastladım. Onlara: "Size Allah için söylüyorum. Size bir şey sorarsam
bana doğruyu söyler misiniz?" dedim. Onlar da: "Evet" dediler.
Onlara: "Onun o (Deccal) olduğunu mu konuşuyorsunuz?" dediğimde:
"Hayır" dediler. Bunun üzerine onlara:
"Vallahi yalan
söylediniz. Sizden biri bana onun malca ve çocukça hepinizden daha zengin
oluncaya kadar ölmeyeceğini söyledi. O da bugün söylenildiği gibidir"
dedim. Biraz daha konuştuk ve ondan ayrıldım. Sonra onunla bir daha
karşılaştığımda gözünün şişmiş olduğunu gördüm ve: "Bu gözün ne zaman
şişti?" dedim. O: "Bilmiyorum" deyince: "Gözün başında
olduğu halde mi bilmiyorsun?" dedim. Bunun üzerine o: "Benden ne
istiyorsun ey İbn Ömer! Allah dilerse onu senin şu asandan bile yaratır"
dedi ve daha önce böylesine şiddetlisini işitmediğim bir şekilde eşeğin
anırması gibi anırdı. Arkadaşlarımdan bazıları kırılıncaya kadar sopamla ona
vurduğumu söylediler. Vallahi ben öyle bir şey yaptığımın farkına varmadım.
"
Ravi dedi ki: İbn Ömer,
gidip durumu kardeşi Hafsa'ya bildirdi. O da şöyle dedi: "Ondan ne
istiyorsun? -Allah Resulü'nü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kastederek- Onun
''Allah'ın onu insanların üzerine ilk göndermesi onun bir öfkelenmesinden
dolayı olacaktır'' buyurduğunu işitmedin mi?"
[Sahih]
28583 (3)- Nafi'
bildiriyor: İbn Ömer: "İbn Said ile iki defa karşılaştım" dedi ve bir
önceki hadisin aynısını aktardı.
Ravi der ki: Ancak
rivayetinde şöyle geçmiştir: Müminlerin annesi Hafsa'nın yanına girip durumu
haber verdiğimde: "Ondan ne istiyorsun? -Allah Resulü'nü {Sallallahu
aleyhi ve Sellem} kastederek- Onun: ''Onun insanların üzerine ilk çıkması bir
öfkelenmesinden dolayı olacaktır'' buyurduğunu işitmedin mi?" dedi.
[Sahih]
28584 (4)- Nafi'
bildiriyor: İbn Ömer: "İbn Said ile iki defa karşılaştım" dedi ve söz
konusu hadisi aktardıktan sonra şöyle devam etti: İşittiğim en şiddetli eşek
anırması gibi anırdı. Arkadaşlarımdan bazıları kırılıncaya kadar sopamla ona
vurduğumu söylediler. Ancak ben öyle bir şey yaptığımın farkına varmadım. Sonra
kardeşim Hafsa'ya gidip durumu bildirdim. O da şöyle dedi: "Ondan ne
istiyorsun? -Allah Resulü'nü {Sallallahu aleyhi ve Sellem} kastederek- Onun:
''Onun insanların üzerine ilk çıkması bir öfkelenmesinden dolayı olacaktır''
buyurduğunu bilmiyor musun?"
[Sahih]
8. Ebu Said el-Hudri
- - (-)
28585 (1)- Ebu Said
el-Hudri der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) çocuklarla birlikte
oynayan İbn Sayyad'a gelerek: ''Benim Allah'ın Resulü olduğuma şahitlik ediyor
musun?'' diye sorunca, İbn Sayyad: "Sen benim Allah'ın Resulü olduğuma şehitlik
ediyor musun?" karşılığını verdi. Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): ''Ben sana (içimden) bir şey sakladım (bil bakalım nedir?'' buyurdu.
İbn Sayyad: "O, Duh'dur (dumandır)" cevabını verince, Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Defol git, sen gücünü aşamazsın'' buyurdu.
[Sahih]
Diğer tahric: Tahavi,
Şerh müşkili'l-asar'da (2951) rivayet etti.
9. Ebu Said el-Hudri
- - (-)
28586 (1)- Ebu Said
el-Hudri der ki: İbn Said benimle karşılaştı ve şöyle dedi: "Bak, (şu
cahil) insanlar benim Deccal olduğumu söylemektedir -veya- Sanırım insanlar
benim Deccal olduğumu söylemektedir. Ey Muhammed'in ashabı! Sizler Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in: ''O, Yahudidir'' buyurduğunu işitmediniz mi?
-veya- Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''O Yahudidir'' buyurdu. Oysa
ben Müslümanım. Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''O kördür''
buyurdu. Ben ise sağlıklıyım" Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
''O, ne Mekke'ye, ne de Medine'ye girmeyecektir'' buyurdu. Oysa ben hac ettim
ve şimdi seninle birlikte Medine'deyim. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): ''Onun çocuğu olmayacktır'' buyurdu, oysa benim çocuğum oldu."
Sonra bana: "Ben onun nerede doğduğunu, ne zaman çıkacağını ve şimdi
nerede olduğunu biliyorum" dedi. (Ebu Said ekledi) Bu durum beni şaşırttı.
[Sahih]
Diğer tahric: Müslim
4/2241 (2927) rivayet etti.
28587 (2)- Ebu Said
el-Hudri der ki: Hac ettik ve (dönerken) bir ağacın altında konakladık. İbnu
Said de ağacın yan tarafına inip konakladı. Ben (kendi kendime): "İnna
lillah! Bu belayı yanıma ne indirdi!" dedim. O: "Ey Ebu Said! Bu
insanlardan çektiğim nedir? Onlar benim Deccal olduğumu söylemektedir?
Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Deccal kısırdır, o Mekke ve
Medine'ye giremez'' dediğini işitmedim mi sanıyorsun?" dedi. Ben de:
"Evet (işittin)" dediğimde: "Halbuki benim çocuğum oldu. Medine'den
çıktım ve Mekke'ye gitmekteyim" dedi. Sanki ona karşı yumuşamıştım. O:
"Vallahi şimdi onun nerede olduğunu insanlar içinde en iyi bilen
benim" deyince: ''Bu günün geri kalan saatlerinde sana yazıklar olsun''
dedim.
[Sahih]
28588 (3)- Ebu Said el-Hudri
der ki: Bir orduyla Medine'den doğuya doğru yola çıktık. Orduda Abdullah b.
Sayyad da bulunmaktaydı. Ona karşı kimse iyi davranmaz, ona kimse yoldaşlık
etmez, onunla kimse yemez ve içmezdi. Onu Deccal diye adlandırmışlardı. Bir gün
ben bir yerde konaklamışken Abdullah b. Sayyad benim oturmuş olduğumu gördü ve
gelip yanıma oturdu. Sonra şöyle dedi: "Ey Ebu Said! İnsanların ne
yaptığını görüyor musun? Kimse bana karşı iyi davranınıyor, kimse bana
yoldaşlık etmiyor, kimse benimle yemiyor ve içmiyoL Ayrıca beni Deccal diye
çağırıyorlar. Ey Ebu Said! Oysa sen Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): ''Decdilı Medine'ye giremeyecektir'' buyurduğunu biliyorsun. Oysa ben
Medine'de doğdum. Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Decdil
kısırdır'' buyurduğunu işittim. Oysa benim çocuğum oldu. Vallahi insanların bu
yaptığından dolayı bir ip alıp boynuma takıp kendimi boğmak ve insanlardan
kurtulmak istedim. Vallahi ben Deccal değilim. Vallahi istersen onun,
babasının, annesinin ve çıkacağı yerin ismini sana söylerim."
[Sahih]
28589 (4)- Ebu Said
el-Hudri der ki: Hac ettik ve (dönerken) bir ağacın gölgesinde konakladık. İbnu
Said de yanıma inip konakladı. Ben (kendi kendime): "Allah'ın bana
indirmiş olduğu bu bela nedir!" dedim. O bana şöyle dedi: "Ey Ebu
Said! Bu insanlardan çektiğimi görmüyor musun? Onlar bana: ''Sen Deccal'sın''
diyorlar. Sen Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in: "Deccal
kısırdır, Medine ve Mekke'ye giremez'' dediğini işitimedin mi? Şu anda
Medine'den gelmekteyim ve Mekke'ye gidiyorum. -Hammad rivayetinde:
"Mekke'ye
girdim" ibaresi geçmiştir- Oysa benim çocuğum oldu." Ona karşı
yumuşamıştım. O: "Vallahi şimdi onun nerede olduğunu insanlar içinde en
iyi bilen benim" deyince: "Bu günün geri kalan saatlerinde sana
yazıklar olsun" dedim.
[Sahih]
10. Ebu Said el-Hudri
- - (-)
28590 (1)- Ebu Said
el-Hudri bildiriyor: Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem), İbnu Said'e
Cennetin toprağını sorunca: "Un şeklinde beyaz topraktır. Halis
misktir" dedi. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
''Doğru söyledi'' buyurdu.
[Sahih]
Diğer tahric: Müslim,
(iten 4/2243 (2928) rivayet etti.
28591 (2)- Ebu Said
el-Hudri bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), İbnu Said'e
Cennetin toprağını sorunca: "Un şeklinde beyaz topraktır, misktir"
dedi. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Doğru söyledi''
buyurdu.
[Sahih]
28592 (3)- Ebu Said
el-Hudri bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), İbnu Said'e
Cennetin toprağını sorunca: "Un şeklinde beyaz topraktır, misktir"
dedi. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Doğru söyledi''
buyurdu.
[Sahih]
28593 (4)- Ebu Said
el-Hudri bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), İbnu Said'e
Cennetin toprağını sorunca: "Un şeklinde beyaz topraktır, halis
misktir" dedi. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
''Doğru söyledrı buyurdu.
[Sahih]
29150 (1)'de tekrar
edecektir.
11. Cabir
- - (-)
28594 (1)- Cabir der ki:
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), İbnu Said'e: ''Ne görüyorsun?'' diye
sorunca: "Su üzerinde -veya- deniz üzerinde etrafında yılanlar olan bir
taht görmekteyim" dedi. Bunun üzerine Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): ''İşte o, İblis'in tahtıdır'' buyurdu.
[Hasen]
24538 (1)'de tekrar
etmiştir.
12. Ebu Said
- - (-)
28595 (1)- Ebu Said der
ki: Allah Resulü'nün (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yanında İbn Sayyad
zikredilince, Ömer: "O, rastladığı her şeyin kendisiyle konuştuğunu iddia
ediyor" dedi.
[Hasen]