NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
ابْنُ
السَّرْحِ
أَخْبَرَنَا ابْنُ
وَهْبٍ
حَدَّثَنَا
أَبُو صَخْرٍ
عَنْ ابْنِ
قُسَيْطٍ
عَنْ
خَارِجَةَ
بْنِ زَيْدِ
بْنِ ثَابِتٍ
عَنْ أَبِيهِ
عَنْ النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ بِمَعْنَاهُ
قَالَ أَبُو
دَاوُد كَانَ
زَيْدٌ الْإِمَامَ
فَلَمْ
يَسْجُدْ
فِيهَا
İbn Kusayt, Hârice b.
Zeyd b. Sâbit'den; o da babası vasıtasıyla Hz. Peygamber (s.a.v.)'den; önceki
(1404.) hadisi mâ'nâ olarak rivayet etmiştir.
Ebû Dâvud; Zeyd imamdı
ve secde etmedi, der.
İzah:
Abdullah b. Kusayt bu
hadisi bir defa Atâ b. Yesâr'dan bir defa de Hârice b. Zeyd b. Sâbit'den
işitmiştir. Bu hal,
hadisin senedinde bir
ızdırab olmasını gerektirmez. Zira bir şahsın iki veya daha çok hocasının
olması ve aynı mânâya gelen sözleri her birinden ayrı ayrı işitmesi gayet
tabiîdir.
Ebû Davud'un söylediği
talikte Zeyd'in Necm sûresi'ni okumasını müteâkib secde etmeyenin kim olduğu
konusunda iki ihtilâf akla gelebiliyor:
a. Hz. Peygamber secde
etmemiştir. Yani İmam olan Zeyd b. Sâbit'in Necm sûresini okuduğunu işiten Hz.
Peygamber secde etmedi.
b. Zeyd b. Sabit imamdı
ve bu sûreyi okuduğu halde secde etmedi. O secde etmediği için Hz. Peygamber de
secde etmedi.
İmam Şafiî'nin rivayet
ettiği bir haber de secde âyeti okuyan bir zât secde etmediği için Hz.
Peygamber'in de (secde) etmediği ve bunun sebebi sorulduğunda; "Sen bizim
imamı/sın sen secde etseydin biz de ederdik" dediği bildirilmektedir.
Bu rivayet ikinci
anlayışı takviye etmektedir.