SÜNEN EBU DAVUD

Bablar  –  Konular  –  Numaralar  

ZEKAT BAHSİ

<< 1566 >>

NUMARALI HADİS-İ ŞERİF:

 

حَدَّثَنَا صَفْوَانُ بْنُ صَالِحٍ حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ بْنُ مُسْلِمٍ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ عُمَرَ بْنِ يَعْلَى فَذَكَرَ الْحَدِيثَ نَحْوَ حَدِيثِ الْخَاتَمِ قِيلَ لِسُفْيَانَ كَيْفَ تُزَكِّيهِ قَالَ تَضُمُّهُ إِلَى غَيْرِهِ

 

Ömer b. Ya'lâ bu hadisi yüzük (1565.) hadisi gibi anlatmıştır. Süfyân'a:

 

Onun zekatını o (kadın) nasıl verir? denildi. O da:

 

Onu başkasına ekler, dedi.

 

 

İzah:

Ahmed b. Hanbel, IV-171.

 

Yüzük hadisinden maksat, bir önceki Hz.Âişe hadisidir.Yanı  Ömer  b.  Yala,  rivayet  ettiği  hadisi  Hz.Aışe nın

 

hadisi gibi nakletti.

 

Ömer b. Ya'lâ, hadisi anlatınca Hz.Âişe'nin yüzüğünün nisaba ulaş­madığı hususu, orda bulunanların dikkatini çekmiş bu sebeble Süfyân-es Levrî'ye onlar tarafından "nisaba ulaşmadığı halde Hz. Âişe o yüzüğünün nasıl zekâtını veriyor?" diye sorulmuştu. Süfyan es-Sevrî cevaben; "O yü­züğünü sahip olduğu başka ziynet eşyasına veya altın gümüş parasına ekli­yordu. Böylece diğerleri ile beraber nisaba eriyordu" demiştir.

 

Bu hadisi Beyhakî es-Sünenü'1-Kübrâ'da merfu olarak rivayet etmiş­tir.

 

"Ömer b. Ya'lâ" bazı nüshalarda "Amr b. Ya'lâ" diye geçmektedir. Doğrusu birincisidir. Ahmed b. Hanbel, İbn Maîn, Nesâî, Ebû Hatim ve es-Sâcî onun münkerü'l-hadis, Dârekutnî de metrûkü'l-hadis olduğunu söy­lemişler, Ukaylî da onu zayıf râvilerden saymıştır.

 

Bu hadisten de ziynet eşyasının zekata tabi olduğu ve nisaba ulaşma­dığı takdirde diğerlerine ekleyip öyle verileceği anlaşılmaktadır.