NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
أَبُو
الْوَلِيدِ
الطَّيَالِسِيُّ
حَدَّثَنَا
لَيْثٌ عَنْ
ابْنِ شِهَابٍ
عَنْ سَالِمٍ
عَنْ ابْنِ
عُمَرَ قَالَ
لَمْ أَرَ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يَمْسَحُ
مِنْ
الْبَيْتِ
إِلَّا الرُّكْنَيْنِ
الْيَمَانِيَّيْنِ
İbn Ömer(r.a.)'den;
demiştir ki:
Ben Resûlullah
(S.A.V.)'i iki Rükn-i Yemânî'den başkasını meshederken görmedim.
İzah:
Buhari, hac; Müslim,
hac; İbn Mâce, menâsik
Bilindiği gibi Kabe-i
Muazzama'mn dört rüknü vardır; dört rükün üzerine oturur. Allah'ın Kâbesi;
1. Hacer-i esved'in
bulunduğu rükne "Rükn-i Hacerî" denildiği gibi,
2. Güney batısındaki
rükne "Rükn-i Yemânî",
3. Kuzey-batısındakine
"Rükn-i Şâmî",
4. Kuzey-doğusundakine
de "rükn-i Irâkî" denilir.
Ayrıca bu rükünlerden
ilk ikisine "Yemâniyyân (Yemânî rükünler)" denildiği gibi son iki
rükne "eş-Şâmiyyân (Şâmî rükünler)" de denilir.
Konumuzu teşkil eden
hadis-i şerifte de açıklandığı üzere resul-i zîşân Efendimiz bu rükünlerden
sadece Yemânî rükünleri selâmlamiştır. Rükünler içerisinde istilâm için bu iki
rüknü tercih etmesi sebepsiz değildir:
a. İstilâm için Rükn-i
Hacerî'yi seçmesinin birinci sebebi Hacer-i Esved'in o rükünde bulunmuş
olmasıdır. Diğer sebebi de bu rüknün Hz. İbrahim'in attığı temeller üzerine oturmuş
olmasıdır. Bu sebeple Resulü Ekrem bu rüknü hem eliyle selâmlamış hem de
öpmüştür.
b. Rükn-i Yemânî'ye
gelince, bunun da faziletçe son iki rükne üstünlüğü sadece Hz. İbrahim'in
attığı temeller üzerine oturmasından ileri gelir. Bu sebeple Resûl-i Ekrem bu
rüknü sadece selamlamakla yetinmiştir. Fakat İmam Mâlik ile Ahmed (r.a.)'e
göre bu iki rükün de Rükn-i Hacer gibi öpülür.