NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
إِسْحَقُ
بْنُ
إِسْمَعِيلَ
الطَّالَقَانِيُّ
حَدَّثَنَا
سُفْيَانُ
حَدَّثَنَا
الْحَكَمُ
بْنُ أَبَانَ
عَنْ
عِكْرِمَةَ
أَنَّ رَجُلًا
ظَاهَرَ مِنْ
امْرَأَتِهِ
ثُمَّ وَاقَعَهَا
قَبْلَ أَنَّ
يُكَفِّرَ
فَأَتَى النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَأَخْبَرَهُ
فَقَالَ مَا
حَمَلَكَ عَلَى
مَا صَنَعْتَ
قَالَ
رَأَيْتُ
بَيَاضَ
سَاقِهَا فِي
الْقَمَرِ
قَالَ
فَاعْتَزِلْهَا
حَتَّى
تُكَفِّرَ
عَنْكَ
İkrime'den rivayet
olunduğuna göre,
Bir adam karısına zihar
yapmış, Keffâret(ini) vermeden onunla cinsi münâsebette bulunmuş. Peşinden Nebî
(s.a.v.)'e gelip bunu anlatmış. (Hz.
Nebi de);
"Seni (bu) yaptığın
işe iten (sebeb) nedir?" diye sormuş, (o sahâbî de):
Ay (ışığın)da
inciklerini görmemdir, diye cevap vermiş. (Rasûl-i Ekrem de):
"Öyleyse
keffâretini ödeyinceye kadar ondan uzaklaş." buyurmuştur.
İzah:
Nesâî, talak
Zihar bir yemin
çeşididir. Kocanın karısını, annesi, kayınvalidesi, kız kardeşi gibi kendisiyle
evlenmesi ebeddiy-yen haram olan bir kadının bakılması caiz olmayan yerine
benzeterek ona yaklaşmamaya yemin etmesidir. Kelime "sırt" manasına
gelen "zahr"dan türemiştir. Câhiliyye arapları, zihar yapan kimsenin
karısının kendi annesi durumuna geleceğine inandıkları için artık o kadının
boşanmış olduğuna hükmederlerdi. İslam dini araplar arasında yaygın olan bu
eski geleneğin yanlış bir zandan ibaret olduğunu, bir sözle icadının, kocasının
anası olamayacağını bildirdi. Ancak bu sözü söyleyen kimse bir günah işlemiş
olacağından fakirlerin lehine olmak üzere bir keffâret cezası koydu. Bu
hadis-i şerif, muttasıl hadislerle desteklenen mürsel bir hadistir.