NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
حَدَّثَنَا
هُشَيْمٌ
عَنْ حُصَيْنٍ
عَنْ مُعَاذِ
بْنِ
زُهْرَةَ
أَنَّهُ بَلَغَهُ
أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
كَانَ إِذَا
أَفْطَرَ قَالَ
اللَّهُمَّ
لَكَ صُمْتُ
وَعَلَى
رِزْقِكَ
أَفْطَرْتُ
Muâz b. Zuhre; Rasûlullah
(s.a.v.)'e kadar ulaştırdığı rivayetinde;
Nebi (s.a.v.)'in iftar
ettiği zaman şöyle dediğini haber vermiştir:
"Ey Allah'ım!
Sadece senin için oruç tuttum ve senin rızkınla orucumu açtım."
İzah:
Beyhakî,
es-Sünenü'l-kübra,, IV, 239.
Râvî Muaz b. Ztthre
tâbiûndandır. Ancak rivayetinde sahâbiyi
anmamış, doğrudan doğruya Hz. Peygamber'den duymuş gibi davranmıştır. Bu çeşit
hadîslere "Mürsel hadîs" denilir.
Bu hadîs-i şerîf; iftar
ettikten sonra demenin sünnet olduğunu göstermektedir. Aynı şeye delâlet eden
başka rivayetler de vardır.
Dârekutnî'nin ve
Taberânî'nin el-Mü'cemul-Kebîr'inde İbn Abbas'-dan rivayet ettikleri haber şu
şekildedir: "Rasûlullah (s.a.v.) iftar ettiği zaman;
"Ey Allahım!
sadece senin için oruç tuttuk, senin rızkınla iftar ettik. Bizden kabul et. Sen
îşiticı ve çok bilicisin/' derdi.
İbnu-s-Sünnî, Muâz b.
Zühre'den şöyle rivayet etmiştir;
Rasûlullah (s.a.v.);
"Allaha ha m d
ederim. O bana yardım etti, oruç tuttum, rızık verdi, iftar ettim," derdi.
Abdullah b. Amr b.
el-As'dan da Rasûlullah (s.a.v.)'ın şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir:
"Şüphesiz, oruçlunun iftar esnasındaki duası şudur:
"Ey Alla hım!
Senden herşeyi içine alan rahmetinle günâhlanmı bağışlamanı isterim."