NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
الْحَسَنُ
بْنُ عَلِيٍّ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
الصَّمَدِ
وَأَبُو
عَامِرٍ عَنْ
عِكْرِمَةَ
بْنِ
عَمَّارٍ
حَدَّثَنَا إِيَاسُ
بْنُ
سَلَمَةَ
عَنْ أَبِيهِ
قَالَ أَمَّرَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
عَلَيْنَا
أَبَا بَكْرٍ
رَضِيَ
اللَّهُ
عَنْهُ فَغَزَوْنَا
نَاسًا مِنْ
الْمُشْرِكِينَ
فَبَيَّتْنَاهُمْ
نَقْتُلُهُمْ
وَكَانَ شِعَارُنَا
تِلْكَ
اللَّيْلَةَ
أَمِتْ أَمِتْ
قَالَ
سَلَمَةُ
فَقَتَلْتُ
بِيَدِي تِلْكَ
اللَّيْلَةَ
سَبْعَةَ
أَهْلِ
أَبْيَاتٍ
مِنْ
الْمُشْرِكِينَ
Seleme (r.a.)'den; demiştir
ki;
(Bir savaşta) Rasûlullah
(s.a.v.), Ebu Bekr (r.a.)'i bize kumandan tayin etmişti. Müşriklerden bir
toplulukla savaşmaya başladık, derken hepsini öldürmek üzere geceleyin onlara
ani bir baskın yaptık. O gece parolamız "öldür, öldür!" idi.
Seleme dedi ki:
"Ben o gece, kendilerine baskın yapılan müşriklerden yedi tanesini kendi
ellerimle öldürdüm."
İzah:
İbn Mace, cihâd; Ahmed
b.Hanbel, IV, 46.
2633 numaralı hadis-i
şerifin şerhinde açıkladığımız gibi kafirlerle savaşa tutuşmadan önce onları
İslâm'a davet etmek gerekir. Ancak davet edildiği halde müslümanlığı kabul
etmezlerse o zaman kendilerine savaş açılabilir. Mevzumuzu teşkil eden bu
hadis-i şerif kendileri İslama davet edildikleri halde islamı kabul etmeyen
müşriklere gece baskını düzenlemenin ve savaşta parola kullanmanın caiz olduğunu
ifade etmektedir. Ancak savaşta kadınları ve çocukları öldürmek caiz olmadığı
halde gece baskınlarında onları diğerlerinden ayırabilmek mümkün olmadığından
diğerleriyle birlikte onları da Öldürmek caiz kılınmıştır.
Savaşta parola
kullanmanın cevazı ile ilgili açıklama, 2596 numaralı hadisin şerhinde harpte
kimlerin öldürülüp kimlerin öldürülemeyeceği de 2614 numaralı hadisin şerhinde
geçtiğinden burada tekrara lüzum görmüyoruz.