NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُسْلِمُ
بْنُ
إِبْرَاهِيمَ
حَدَّثَنَا
شُعْبَةُ
عَنْ
عُيَيْنَةَ
بْنِ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
عَنْ أَبِيهِ
أَنَّهُ كَانَ
فِي
جَنَازَةِ
عُثْمَانَ
بْنِ أَبِي الْعَاصِ
وَكُنَّا
نَمْشِي
مَشْيًا
خَفِيفًا
فَلَحِقَنَا
أَبُو
بَكْرَةَ
فَرَفَعَ
سَوْطَهُ
فَقَالَ لَقَدْ
رَأَيْتُنَا
وَنَحْنُ
مَعَ رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ نَرْمُلُ
رَمَلًا
(Uyeyne b. Abdirrahman'ın)
babasından (rivayet olunduğna göre),
Kendisi Osman b.
Ebi'l-As'ın cenazesinde bulunmuştur. (Kendisi bunu şöyle anlatıyor):
Biz (cenazeyi
götürürken) yavaş yavaş yürüyorduk. Derken Ebû Bekre (arkamızdan yetişip) bize
katıldı ve kamçısını kaldırıp:
"Ben Rasûlullah
(s.a.v.) ile birlikte bizi (cenazeleri götürürken) biraz süratlice yürürken
gördüm." dedi.
İzah:
Nesaî, cenâiz; Ahmed b.
Hanbel V-36, 37, 38.
Bu hadisi şerif, cenazeyi
kabre götürürken koşar adımla mutad yürüyüş arasında bir süratle, daha doğrusu
normal yürüyüşten biraz daha süratli bir şekilde, yürümenin müstehab olduğuna
delalet etmektedir.
Çünkü metinde geçen
"Remel" kelimesi omuzları oynatacak şekilde, fakat koşmadan biraz
süratlice yürümek demektir. Rasûlü Zişan Efendimizin ve ashabı kiramın
cenazeleri uğurlarken takibettikleri yürüyüş tarzı olarak, hadisi şerifte
cenazeyi götürenlerin uymaları istenen yürüyüş tarzı budur.
İbn Ebî Şeybe'nin
Abdullah b. Ömer'den tahric ettiği bir hadis-i şerifte açıklandığı üzere, Hz.
Ömer Hz. Abdullah'a kendisi ölünce cenazesini taşırken bu şekilde yürümesini
ve cenazenin önünde melekler, arkasında da ademoğulları bulunduğu için
cenazenin arkasından yürümesini vasiyyet etmiştir.