NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
بِشْرُ بْنُ
هِلَالٍ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
الْوَارِثِ
عَنْ عَبْدِ
الْعَزِيزِ
بْنِ
صُهَيْبٍ
عَنْ أَنَسِ
بْنِ مَالِكٍ
قَالَ قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
لَا
يَدْعُوَنَّ
أَحَدُكُمْ
بِالْمَوْتِ
لِضُرٍّ
نَزَلَ بِهِ
وَلَكِنْ
لِيَقُلْ
اللَّهُمَّ
أَحْيِنِي
مَا كَانَتْ
الْحَيَاةُ
خَيْرًا لِي
وَتَوَفَّنِي
إِذَا
كَانَتْ
الْوَفَاةُ
خَيْرًا لِي
Enes b. Malik'den
demiştir ki: Rasûlullah (s.a.v.) (şöyle) buyurdu:
(Sizden) bîriniz
kendisine gelen bir sıkıntı'dan dolayı ölüm'ü istemesin. Fakat:
"Ey Allahım hayat
benim için hayırlı olduğu sürece beni yaşat. Benim için ölüm daha hayırlı
olduğu zaman da canımı al" desin"
İzah:
Buhârî, merda, davat;
Müslim, zikir; Tirmizî, cenaiz, Zühd; Nesâî, sehv, cenaiz; Ahmed b. Hanbel
111,101, 104, 171, 195, 208, 247, 281; V.264.
Bir müslümanın
kendisine isabet eden hastalık, fakirlik gibi bir sıkıntıdan dolayı ölümü
temenni etmesi, o müslümanın Allah'ın kaza ve kaderine rıza göstermeyip
şikayette bulunması anlamına gelir.
Fakat dini hayata gelen
bir felaketten dolayı, Allah'a hakkıyla kulluk yapamamaktan acze düşerek ölümü
temenni etmek ise caizdir. Nitekim Hz. Ömer b. el-Hattab, ihtiyarlayıp da
kulluk görevlerini yapmakta acze düşünce "Ey Allah'ım, yaşlandım,
kuvvetten düştüm. Ülkem (İslam hudutları) genişledi. Eksik, fazla haksızlık
yapıp kusur işlemeden canımı al" diye dua etmiştir.[el-Muvatta, hudud]
Binaenaleyh, kişinin mutlak olarak ölümü temenni etmesi caiz değildir. Ancak
hayatında, dünyaya ve ahirete hayırlı olduğu sürece hayatta kalması, dünyaya ve
ahirete zararlı hale gelince hayatının sona ermesi için temennide bulunması, ya
da dua etmesi caizdir.
Kişinin güzel
amellerinin günahlarından, çok olduğu, fitne ve fesattan uzak kaldığı yılları,
hayatının hayırlı dönemleridir. Fakat günahlarının sevabından daha çok olduğu
zamanları, hayatının şerli olan yıllarıdır. İnsanın ileride nasıl bir hayat
süreceği kendisi için meçhul olduğundan, eğer ölüm temennisinde bulunulacaksa,
Allah'ın ilmine teslim olarak hadiste öğretildiği şekilde temenni etmesi
gerekir.
Rasûl-u Zişan
Efendimizin vefatı esnasında:
"Ey A İlahım beni
Refik-i A'Ia'ya eriştir." diye dua etmesi, mevzumu-zu teşkil eden hadis-i
şerife aykırı değildir. Çünkü Hz. Nebi Efendimizin bu sözü, bir ölüm temennisi
değildir. Sadece o gün vefat edeceğini kesinlikle bildiğinden Refik-i Alaya
erişmek için yaptığı temenniden ibarettir.
Esasen, onun hem dünya hem
de ahiret için kamil manada bir hayata sahip ve bu hayatın vefatına kadar bu
şekilde süreceği kesin iken ölüm temennisinde bulunması düşünülemez.