NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
حَفْصُ بْنُ
عُمَرَ
حَدَّثَنَا
شُعْبَةُ عَنْ
أَبِي بِشْرٍ
عَنْ سَعِيدِ
بْنِ جُبَيْرٍ
عَنْ ابْنِ
عَبَّاسٍ
أَنَّ
خَالَتَهُ أَهْدَتْ
إِلَى
رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
سَمْنًا
وَأَضُبًّا
وَأَقِطًا
فَأَكَلَ
مِنْ
السَّمْنِ وَمِنْ
الْأَقِطِ
وَتَرَكَ
الْأَضُبَّ
تَقَذُّرًا
وَأُكِلَ عَلَى
مَائِدَتِهِ
وَلَوْ كَانَ
حَرَامًا مَا
أُكِلَ عَلَى
مَائِدَةِ
رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
İbn Abbas'dan rivayet
olunduğuna göre; dedi ki: (İbn Abbas'ın) teyzesi, Rasûlullah (s.a.v.)'e yağ,
birkaç keler ve kurumuş peynir hediye etmiş. (Hz. Nebi de) yağ ile peyniri
yemiş, (fakat) tiksindiğinden dolayı kelerleri bırakmış. (İbn Abbas'a göre),
eğer (keler eti yemek) haram olsaydı Rasûlullah (s.a.v.)'in sofrasında (keler)
yenmezdi.
Ayrıca bu hadis'i
Buhari, hibe, et'ime, megâzî, i'tisam; Müslim, sayd; Nesâî, sayd, nikâh; Ahmed
b. Hanbel, I, 225, 259, 366, II, 329, 340, 347, IV, 4. te tahric etti.
İzah; 3796 da.