NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
مَسْلَمَةَ
حَدَّثَنَا
أَبِي ح و
حَدَّثَنَا
ابْنُ بَشَّارٍ
حَدَّثَنَا
يَحْيَى
نَحْوَهُ عَنْ
بَهْزِ بْنِ
حَكِيمٍ عَنْ
أَبِيهِ عَنْ
جَدِّهِ
قَالَ قُلْتُ
يَا رَسُولَ
اللَّهِ عَوْرَاتُنَا
مَا نَأْتِي
مِنْهَا
وَمَا نَذَرُ
قَالَ
احْفَظْ
عَوْرَتَكَ
إِلَّا مِنْ
زَوْجَتِكَ
أَوْ مَا
مَلَكَتْ
يَمِينُكَ
قَالَ قُلْتُ
يَا رَسُولَ
اللَّهِ
إِذَا كَانَ
الْقَوْمُ
بَعْضُهُمْ
فِي بَعْضٍ
قَالَ إِنْ
اسْتَطَعْتَ
أَنْ لَا
يَرَيَنَّهَا
أَحَدٌ فَلَا
يَرَيَنَّهَا
قَالَ قُلْتُ
يَا رَسُولَ
اللَّهِ إِذَا
كَانَ
أَحَدُنَا
خَالِيًا
قَالَ اللَّهُ
أَحَقُّ أَنْ
يُسْتَحْيَا
مِنْهُ مِنْ
النَّاسِ
Bühz b. Hakîm'in dedesi
(Muaviye, b. Hayde)'den rivayet olunmuştur;) dedi ki:
(Nebi s.a.v.'e);
"Ey Allah'ın
Resulü, avret yerlerimizin neresini örtüp neresini (açık) bırakacağız? diye
sordum.
"Karından ve sahip
olduğun cariyenden başkasından avredini koru" buyurdu.
Ey Allah'ın Resulü, bir
topluluk birbirlerinden (oluşan yakın akrabadan) ise (yine) de (hüküm böyle
midir?) dedim.
"Avretini hiçbir
kimsenin görmemesine gücün yetiyorsa (gücünü kullan da) onu kimse
görmesin" buyurdu.
Ey Allah Resulü, birimiz
yalnız başına olunca da (yine hüküm böyle midir)? dedim.
"Allah kendisinden
utanılmaya insanlardan daha müstehaktır", buyurdu.
Bu hadis; Tirmizi,
edeb: Ahmed b. Hanbel. III-5. tede var.
İzah 4019 da.