NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
أَبُو بَكْرِ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ
حَدَّثَنَا
ابْنُ
الْمُبَارَكِ
عَنْ يُونُسَ
عَنْ
الزُّهْرِيِّ
قَالَ
حَدَّثَنَا
أَبُو بَكْرِ
بْنُ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
بْنِ
الْحَارِثِ
بْنِ هِشَامٍ
عَنْ
مَرْوَانَ
بْنِ
الْحَكَمِ
عَنْ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ بْنِ
الْأَسْوَدِ
بْنِ عَبْدِ
يَغُوثَ عَنْ
أُبَيِّ بْنِ
كَعْبٍ أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
قَالَ إِنَّ
مِنْ الشِّعْرِ
حِكْمَةً
Hz. Ubey b. Ka'b'da
demiştir ki:
Nebi (s.a.v.) şöyle
buyurrdu: "Şüphesiz ki bazı şiirler hikmettir."
İzah:
Buhari, edeb; Tirmizî
edeb; İbn Mâce, edeb; Darimî, istizan; Ahmed b. Hanbel, I, 269, 273, 303, 309,
313, 327, 332, III, 456, V, 125.
Şiir, sözlükte bir şeyi
zekâ ve fatenetle iyice anlatmak, manasınadır ve bilmek anlamına gelen ilimden
daha özel bir manaya gelmektedir.
Istılahta ise kasden ve
irade ile söylenen vezinli, kafiyeli sözdür. Şiirde kast ve iradenin bulunması
şart olduğundan vezinli ve kafiyeli olarak gelen âyetlere ve hadislere şiir
denilemez.
Mevzumuzu teşkil eden
bu hadisi açıklarken merhum Kâmil Miras şöyle demiştir: "Bundan sonra
Buharî, şiir ve recez inşâd eden şairlerin kötülüklerini ve iyiliklerini tarif
eden Şuarâ suresinin sonundaki dört âyeti zikretmiştir ki mealleri şöyledir:
"Şairler ki
bunların ardınca sapıklar, azgınlar giderler. Görmez misin onlar (söz
sahasının) her vadisinde dolaşırlar. (Hissin, lezzet ve nefret cihetlerini
gıcıklarlar) ve yapmayacakları şeyleri (yaparız diye yalan) söylerler. Ancak
iman eden (şair)ler ve hayır işleyenler ve Allah'ı çok zikredenler ve
kendilerine (müşrikler tarafından) zulüm edildikten sonra intikam alanlar
başka. O zulüm edenler hangi bir inkılab vakıasında yuvarlanacaklarını yakında
anlayacaklar."
Tefsir sahiplerinin
beyanına göre "Şairler ki, bunların ardınca sapıklar gider..."[Şuara
224] âyeti nazil olunca, İslam şâirlerinden Abdullah b. Revaha, Ka'b b. Malik,
Hassan b. Sabit Rasûlullah'a gelmişler ve ağlayarak:
Ya Rasûlllah! Allah
Teâlâ bu âyeti gönderdi. Allah bilir ki biz şairiz, diye şikâyet etmişlerdi.
Rasulü Ekrem de:
Âyetin alt
tarafını,"... ancak inanıp yararlı iş işleyenler Allah'ı çok çok
ananlar... müstesna..."[Şuara 227] kavl-i şerifini okuyunuz, buyurmuştur.
Bu âyetlerle, izanıyla
meşgul bulunduğunuz Ubeyy b. Ka'b hadisinin delâletleri veçhile şiirin, hayra
fazilete teşvik ve tergib eden menfaatleri olduğu gibi fuhşa, sefahete hizmet
eden zararlıları da vardır. Birinciler medih, ikinciler zemmedilmiştir."
Nitekim Rasulü Zişan
efendimiz şair Lebid'in: "Dikkat et ki Allah'dan başka her şey
batıldır..." mealindeki şiirini en doğru söz olarak vasıflandırması[Müslim,
şiir] da hayra ve fazilete tevsik eden hayırlı şiirlerin de olduğuna ve bunları
Hz. Nebiin takdir ettiğine delâlet etmektedir. Bu konuda daha fazla bilgi için
bir önceki hadis-i şerifin şerhine de müracaat edilebilir.