NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
أَبُو بَكْرِ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
نُمَيْرٍ
عَنْ مِسْعَرٍ
عَنْ أَبِي
الْعَنْبَسِ
عَنْ أَبِي الْعَدَبَّسِ
عَنْ أَبِي
مَرْزُوقٍ
عَنْ أَبِي
غَالِبٍ عَنْ
أَبِي
أُمَامَةَ
قَالَ خَرَجَ
عَلَيْنَا
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
مُتَوَكِّئًا
عَلَى عَصًا
فَقُمْنَا
إِلَيْهِ
فَقَالَ لَا
تَقُومُوا
كَمَا
تَقُومُ
الْأَعَاجِمُ
يُعَظِّمُ
بَعْضُهَا
بَعْضًا
Hz. Ebu Katade şöyle
demiştir: (Halk) susamışlardı. Bunun üzerine halkın öncü birlikleri (süratle)
gittiler (ve gözden kayboldular). Ben de bu gece (süresince) Rasûlullah
(s.a.v.)'den ayrılmadım. Bunun üzerine bana:
"Nebisini
koruduğundan dolayı Allah da seni korusun" buyurdu.
İzah:
Müslim, mesacid: Ebu
Davud, sala; Nesâi. mevakit; İbn Mâce, sala; Tirmizi. mevakit; Ahmed b. Hanbel,
V, 298.
Bu hadis-i şerif, bir
kimsenin diğer bir kimseye "Hafazakallah: Allah seni korusun" diye
dua etmesinin caiz olduğunu ifade etmektedir. Bu hadisle ilgili açıklama (437)
numaralı hadisin şerhinde geçtiğinden burada tekrara lüzum görmüyoruz.