NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
238 - (497) حدثنا
إسحاق بن
إبراهيم
الحنظلي.
أخبرنا مروان
بن معاوية
الفزاري. قال:
حدثنا
عبيدالله بن
عبدالله بن
الأصم عن يزيد
بن الأصم؛ أنه
أخبره عن
ميمونة زوج
النبي صلى
الله عليه
وسلم؛ قالت:
كان
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم إذا سجد
خوى بيديه
(يعني جنح) حتى
يرى وضح إبطيه
من ورائه. وإذا
قعد اطمأن على
فخذه اليسرى.
{238}
Bize İshâk b. İbrahim
El-Hanzalî rivayet etti. (Dediki): Bize Mervân b. Muâviyete'l-Fezârî haber
verdi. Dediki: Bize Ubeydullah b. Abdillâh b. El-Esâm, Yezid b. El-Esâm'dan
naklen rivayet etti. ona da Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in Zevcesi
Meymune haber vermiş. Demiş ki:
«Resulullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) secde ettiği vakit, kollarını o kadar uzaklaştırır (yâni
açar) di ki; arkasından koltuklarının beyazlığı görünürdü. Oturduğu vakit de
sol uyluğunun üzerine çökerdi.»
239 - (497) حدثنا
أبو بكر بن
أبي شيبة
وعمرو الناقد
وزهير بن حرب
وإسحاق بن
إبراهيم
(واللفظ
لعمرو) (قال
إسحاق:
أخبرنا. وقال
الآخرون:
حدثنا وكيع)
حدثنا جعفر بن
برقان عن يزيد
بن الأصم، عن
ميمونة بنت
الحارث؛ قالت:
كان
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم إذا سجد،
جافى حتى يرى
من خلفه وضح
إبطيه. قال
وكيع: يعني بياضهما.
{239}
Bize Ebu Bekir b. Ebi
Şeybe ile Amru'n-Nâkıd, Zuheyr b. Harb ve İshâk b. İbrahim rivayet ettiler.
Lâfız Amr'ındır. (İshâk: Bize haber verdi; ötekiler, bize Vekî rivayet etti)
dediler. (Vekî* demiş ki): Bize Cafer b. Burkaân, Tezîd b. El-Esâm'dan, o da Meymune
Biatil -Hâris'den naklen rivayet etti. Meymune şöyle demiş:
«Resulullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) secde ettiği vakit dirseklerini o kadar açardı ki;
arkasındaki onun koltuklarının aydınlığını görürdü.»
Vekî: «(aydınlıkla)
koltuklarının beyazlığını kasdediyor demiş.
İzah:
Hz. Meymune hadîsinin
râvîlerinden Ubeydullâh b, Abdillah bâzı rivayetlerde Abdullah b. Abdillâh,
bazılarında da Abdullah b. Ubeydillâh şeklinde zaptedilmiştir. Bu rivayetlerin
hepsi doğrudur. Çünkü Abdullah ile Ubeydullah iki kardeştirler. Babaları
Abdullah b. Esâm'dır. Abdullah yaşça Ubeydullâh 'dan büyüktür. Her ikisi de
amcaları Yezîd b. Esâm'dan hadîs rivayet
etmişlerdir.
Secde hâlinde kolların
açılması lâzım geldiğini bildiren daha başka rivayetler de vardır.