NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
14 - (2389) حدثنا
سعيد بن عمرو
الأشعثي وأبو
الربيع العتكي
وأبو كريب
محمد بن
العلاء -
واللفظ لأبي كريب
- (قال أبو
الربيع:
حدثنا. وقال
الآخران: أخبرنا)
ابن المبارك
عن عمر بن
سعيد بن أبي
حسين، عن ابن
مليكة. قال:
سمعت ابن عباس
يقول:
وضع
عمر بن الخطاب
على سريره.
فتكنفه الناس
يدعون ويثنون
ويصلون عليه.
قبل أن يرفع.
وأنا فيهم.
قال فلم يرعني
إلا برجل قد
أخذ بمنكبي من
ورائي. فالتفت
إليه فإذا هو علي.
فترحم على عمر
وقال: ما خلفت
أحدا أحب إلي،
أن ألقى الله
بمثل عمله،
منك. وايم
الله! إن كنت
لأظن أن يجعلك
الله مع
صاحبيك. وذاك
أني كنت أكثر
أسمع رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
يقول "جئت أنا
وأبو بكر
وعمر. ودخلت أنا
وأبو بكر
وعمر. وخرجت
أنا وأبو بكر
وعمر". فإن كنت
لأرجو، أو
لأظن، أن
يجعلك الله
معهما.
[ش
(فتكنفه
الناس) أي
أحاطوا به.
(فلم يرعني)
معناه لم
يفجأني إلا
ذلك].
{14}
Bize Said b. Amr
El-Eş'asi ile Ebû'r-Rabi' El-Ateki ve Ebû Kureyb Muhammed b. Alâ' rivayet
ettiler. Lâfız Ebû Kureyb'indir. Ebû'r-Rabi': Haddesenâ, ötekiler: Ahberana
tâbirlerini kullandılar. (Dedilerki): Bize İbni Mübarek, Ömer b. Said b. Ebi
Hüseyn'den, o da İbni Ebi Müleyke'den naklen haber verdi. (Demişki): Ben İbni
Abbâs'ı şunu söylerken işittim:
Ömer b. Hattâb
teneşirinin üzerine kondu. Ve kaldırılmadan önce halk ona dua ve sena ederek
üzerine salâvat getirerek etrafını sardılar. Ben de içlerinde idim. Arkamdan
omuzumdan tutan bir adamdan başka beni belinleten olmadı. Ona baktım, bir de ne
göreyim Ali imiş. Ömer'e rahmet okudu ve şunu söyledi:
«Geriye hiç bir kimse
bırakmadın ki, benim için onun ameli gibi amelle Allah'a kavuşmak seninkinden
daha makbul olsun. Allah'a yemin olsun! Ben Allah'ın seni iki dostunla birlikte
koyacağını biliyordum. Çünkü ben çok defalar Resûlullah '(Sallallahu Aleyhi ve
Sellem) ;
«Ben Ebû Bekr ve Ömer'le
beraber geldim; Ebû Bekr ve Ömer'le beraber girdim; Ebû Bekr ve Ömer'le beraber
çıktım.» buyururken işitiyordum. Ve seni Allah'ın onlarla beraber edeceğini
umuyor, yahut biliyordum.»
14-م - (2389) وحدثنا
إسحاق بن
إبراهيم.
أخبرنا عيسى
بن يونس عن
عمر بن سعيد،
في هذا
الإسناد،
بمثله.
{m-14}
Bize İshâk b. İbrahim de
rivayet etti. (Dediki): Bize isa b. Yûnus, Ömer b. Said'den bu isnadda bu hadisin
mislini haber verdi.
İzah:
Bu hadisi Buhâri
«Fedâilü's-Sahabe» bahsinin bir iki yerinde tahric etmiştir.
Hz. Ali'nin buradaki
sözü o günlerde Hz. Ömer'in yaptığından daha faziletli amel sahibi bir kimse olmadığına
inandığını gösterir. Hadis-i şerif Hz. Ebû Bekr'le Ömer'in faziletlerine, Hz.
Ali'nin buna şahit olduğuna ve şehadetinin doğruluğuna delildir.