30 - باب
مَنْ لاَ
تَجِبُ
عَلَيْهِ
زَكَاةُ الْفِطْرِ
30. Fitre Yükümlüsü
Olmayanlar
حَدَّثَنِي
يَحْيَى،
عَنْ مَالِكٍ
: لَيْسَ عَلَى
الرَّجُلِ
فِي عَبِيدِ
عَبِيدِهِ، وَلاَ
فِي
أَجِيرِهِ،
وَلاَ فِي
رَقِيقِ امْرَأَتِهِ
زَكَاةٌ،
إِلاَّ مَنْ
كَانَ مِنْهُمْ
يَخْدُمُهُ
وَلاَ بُدَّ
لَهُ مِنْهُ،
فَتَجِبُ
عَلَيْهِ،
وَلَيْسَ
عَلَيْهِ
زَكَاةٌ فِي
أَحَدٍ مِنْ
رَقِيقِهِ الْكَافِرِ
مَا لَمْ
يُسْلِمْ،
لِتِجَارَةٍ كَانُوا
أَوْ
لِغَيْرِ
تِجَارَةٍ.
İmam Malik'ten:
Kişinin kölesinin kölesi, işçisi, karısının kölesi için fitre vermesi gerekmez.
Yalnız bunlardan kendisine hizmet edenler varsa ve mutlaka kendisine lazım
iseler, o zaman bunların da fitresini verir. İster ticaret maksadıyla alınsın,
ister başka maksatla alınsın müslüman olmayan köleye müslüman olmadıkça fitre
düşmez.