ANA SAYFA

FUHŞ (Fuhuş):

Çirkin söz. İş ve ayb şeyler. Çirkin olan işleri başkalarına açık kelimelerle anlatmak.

Haya îmandandır, fuhuş söylemek cefadandır. Îman Cennet'e, cefa Cehennem'e götürür. (Hadîs-i şerîf-Müsned-i Ahmed bin Hanbel)

Fuhuş insanın lekesi, haya zînetidir. (Hadîs-i şerîf-Berîka)

Fuhuş söyleyenlerin Cennet'e girmeleri haramdır. (Hadîs-i şerîf-İbn-i Ebiddünya)

On şey, son nefeste îmansız gitmeğe sebeb olur: 1)Allahü tealanın emirlerini ve yasaklarını öğrenmemek, 2) Îmanını Ehl-i sünnet îtikadına göre düzeltmemek, 3) Dünya malına, rütbesine düşkün olmak, 4)İnsanlara, hayvanlara, kendine zulmetmek, eziyet et mek, 5)Allahü tealaya şükür ve iyilik edenlere teşekkür etmemek, 6)Îmansız olmaktan korkmamak, 7)Beş vakit namazı vaktinde kılmamak, 8)Faiz alıp vermek, 9)Dînine bağlı müslümanları aşağı görmek. Bunlara gerici gibi sözler söylemek, 10)Fuhş sözleri, y azıları ve resimleri söylemek, yazmak, yapmak. (İmam-ı Birgivî)

Fuhuş sözleri, yazıları ve resimleri söylemek, yazmak ve yapmak son nefeste îmansız gitmeye sebeb olur. (Hamza Efendi)

Cima ve abdest bozmak gibi çirkin olan işleri başkalarına açık kelimelerle anlatmak fuhuştur, harama yakın mekruhtur. Bunları söylemek hayayı, utanmayı giderir. Edebli ve salih olan, fuhuş söylemeye mecbur olunca, açık manaları başka olan kelimelerle anlatır. Mesela, Kur'an-ı kerîmde, cima için dokunmak anlamına gelen lems kelimesi buyurulmuştur. (Abdülganî Nablüsî)

FUHŞİYAT:

Çirkin, ayb şeyler, sözler. (Bkz. Fuhş)