A D A B
Sözlükte edebin
çoğuludur. Terim olarak edeb, umumiyetle terbiye manasına kullanılır. İnsanı
kötülükten alıkoyan, nefsini İslah ederek güzel huylar kazanmasına sebep olan
büyük iyiliklere, ahlâkî meziyetlere ve hasletlere âdâb denilmiştir.
Hadis ilminde âdâb, cami
veya musannef denilen ve belli konulardaki hadisleri ihtiva eden hadis
kitaplarındaki ana konulardan biridir. Âdâb konusuna yeme, içme, konuşma, uyuma
gibi günlük hayatın çeşitli safhalarında yapılan işlerde uyulması gereken
ahlâkî kaidelere ait hadisler girer. Sahîh-i Buhâri de bu bahis, Kitâbu'1-Edeb
başlığı altında yer alır. Müslim'de ise aynı bölümün başlığı, Kitâbu'1-Birr
ve's-Sıle ve'l-Âdâbdır.
Âdâb konusundaki
hadisler bazen Buhârî'nin el-Edebu'l-Mufred'i gibi ayrı bir kitapta toplanır.