MAHFUZ محفوظ
Sözlükte, Hıvzedilen
anlamına ism-i mef’ul olan Mahfuz, hadis usulünde şazz’ın karşılığına
denir. Şazz maddesinde daha geniş bir
şekilde açıklama yapılacağı gibi kısaca sika ravi’nin zabt ve rivayet çokluğu
yönünden kendisinden daha üstün ravilerin rivayetine aykırı olarak rivayet
ettiği hadise şazz ddnir. Daha üstün ravi’nin rivayetine de mahfuz adı verilir.
Örneğin: Süfyan bin
Üyeyne an Amr bin Dinar an Evsece an ibn-i Abbas isnadıyla rivayet edildiğine
göre Nebi sallallahu aleyhi ve selem zamanında bir adam vefat etti, arkasında
azad ettiği bir köleden başka bir mirasçı bırakmadı. ALLAH Resulu aleyhi
salat-u ve’s-selam mirası köleye verdi.
Bu Hadisi Amr bin
Dinardan : Süfyan bin Üyeyne ve Hammad bin Zeyd olmak üzre iki raviden rivayet
edilmiştir. Süfyanın rivayeti gösterilen isnadladır, oysa Hammad’ın rivayetin
rivayeti Amr bin Dinar - Evsece isnadıyladır
ve Mürseldir. Bir başka değişle Hammad, Süfyanın mevsul olarak rivayet ettiği
bu hadisi ibn-i Abbas’ın ismini zikretmeksizin Mürsel olarak rivayet ederek
sika bir ravi olan Süfyan’a muhalefet etmiştir, böylece Hammad’ın rivayeti şazz
olmuştur. Aynı Hadisin Süfyan tariki ile gelen mevsul şekli ise Mahfuz
olmuştur. Mahfuz hadis şazz’a nisbetle makbul kabul edilmiştir.