SALİH :
Kelime olarak düzgün,
iyi ve yararlı manasına gelir. Muhaddisler arasında sahih ve hasen gibi dinî
meselelerde delil olarak kullanılmaya elverişli hadisler için kullanılmış bir
terimdir.
Ebu Davud, Mekkelilere
yazdığı ve süneninin özellikleriyle sünende kullandığı kimi ıstılahları
açıkladığı risalesinin bir yerinde şöyle demiştir, “kitabımda yer alan şiddetli
zayıflığı bulunan hadisleri açıkladım. Senedi sahih olmayanlar bunlardandır.
Böyle bir açıklama yapmadığım hadisler sâlihtir ve bazısı bazısından daha
sahihtir.”
Buradan anlaşılmaktadır
ki Ebu Davud'un salih dediği hadisler senedi sahih olanlar ile şiddetli
zayıflığı bulunmayanlardır. İbnu's-Salâh, Ebu Davud'un sözlerini neklettikten
sonra Sünende bulunan ve es-Sahîhânda mevcut olmamakla birlikte sahih ile
hasesin arasını ayırabilen hadiscilerin sahih olduğuna dair herhangi bir söz
söylemedikleri hadislerin hasen olarak bilindiğini oysa böyle hadisler içinde
başka alimlere göre hasen olmayanların bulunabileceğini söylemiştir. Bu
ifadelerden ortaya çıkan sonuç, senedi sahih olan ve şiddetli zayıflığı
bulunmayan hadisler, bu özellikleri taşımayanlardan farklıdırlar. Bunlar dinî
bir meselede delil olabilecek niteliktedirler ve makbul sayılırlar. Böyle
hadislere genelde sâlih adı verilmiştir.