ZEVA’İD :
Kelime olarak “fazlalık”
manasına gelen “za'id” in çoğuludur. Hadîs Usulü ilminde çoğunlukla meşhur
Hadîs kitaplarında bulunmayan, bir başka muhaddis tarafından rivayet edilerek müstakil
kitaplarda toplanan Hadîslere denir. Böyle Hadîsleri bir arada toplayan
kitaplara da zevâ'id kitapları adı verilmiştir.
Değişik maddeler altında
söz konusu edildiği gibi, hicri ikinci asnn başlarında itibaren tedvin
edilmeyen başlanan Hadîsler, daha sonra tasnif edilerek çeşitli metotlarla
tertiplenen kitaplarda toplanmıştır. Hadîsin altın çağı sayılan üçüncü hicri
asnn sonlarına gelindiğinde cami, sünen, müsned, musannef, mu'cem adı verilen
hayli Hadîs kitabı ortaya konmuştur. Bunlar arasında altı tanesine
el-Kutubu's-sitte denilmiştir, bu kitaplan tasnif edenler haliyle rivayet
ettikleri bütün Hadîsleri eserlerine alamamışlardır. Onların Hadîsciler
arasında rivayet edilegelen bütün sahih ve hasen Hadîsleri toplamaları kadar
kitaplanna almaları da mümkün olmamıştır. Bu durumda tabiî olarak geriye pek
çok sahih veya hasen sayılan Hadîs kalmıştır. Zeva'id kitaplan bu önemli
kaynaklann almadığı Hadîsleri toplayan kitaplardır ve daha çok sekizinci ve
dokuzuncu hicri asırlarda kaleme alınmışlardır. Bu tür eserlerin en önemli
birkaçı şunlardır:
1. Mecma'u'z-Zevâ'id ve
Menba'u'l-Fevâ'id: Nuruddin Ali b. Ebibekr el-Heysemî'nin eseridir. el-Heysemî
bu eserini Ahmed b. Hanbel'in; Keşfu'l-Estâr an Zevâ'idi'l-Bezzar adlı eserinde
el-Bezzâr'ın; Zevâ'idu Musnedi Ebî Yala'l-Mevsilî isimli eserinde Ebu
Ya'lâ'nın; Zevâ'idu'l-Mu'cemi'l-Kebîr, Zevâ'idu'l-Mu'cemi'l-Evsat,
Zevâ'idu'l-Mu'cemi's-Sağîr isimli üç ayrı kitabında et-Taberânî'nin
el-Kutubu's-Sitte üzerine zeva'idlerini ihtiva etmek üzere ayrı ayrı tasnif ettiği
zeva'id kitaplarının hepsini bir araya toplayarak meydana getirmiştir.
2.
İthâfu's-Sâdeti'l-Mehera bi-Zevâ'idi'I-Mesânîdi'l Aşera: Ahmed b.
Ebibekri'l-Bûsîri. Meşhur Bürde Kasidesi şairi olan el-Busîrî'nin bu eseri önce
isnadlarla birlikle te'lif edilmiş, daha sonra isnadlardan ayrı olarak
kısaltılmıştır.
3. el-Metâlibu'l Âliye
bi-Zevâ'idi'l-Mesânîdi's-Semâniye: Dokuzuncu hicri asrın ilk yarısının meşhur
alimi İbn Haceri'l-Askalani'nin bu eseri, adından da anlaşılacağı üzere sekiz
müsnedin el-Kutubu's-Sitte üzerine zeva'id Hadîslerini ihtiva etmektedir. Bu
müsnedler, Ebu davud et-Tayâlisî, el-Humeydî, İbn Ebi Umer, Musedded, Ahmed b.
Meni', Ebubekr b. Ebî Şeybe, Abd b. Humeyd ve el-Hâris b. Ebî Usâme'nin
müsnedleridir. Bununla birlikte İbn Hacer, Ebu Ya'la'l-Mevsilî, İshâk b.
Râhûye'nin zeva'idine yer vermiştir. Ayrıca el-Hasen b. Sufyân, Muhammed b.
Hişâm es-Sedûsî, Muhammed b, Hârûn er-Rûyânî ve el-Heysem b. Kuleyb'in
müsnedlerine de müracaat etmiştir. Ancak eserinin mukaddimesinde onlardan Hadîs
nakletmediğini kaydetmektedir.