İSTİSKA BABI (YAĞMUR
DUÂSI)
675 Molla Hüsrev:
"İstiska'da, cemaat ve hutbe yoktur. İstiska bir dua ve
istiğfardır.Çünkü Kur'an-ı Kerim'de: "Rabbinizden
bağışlanma dileyin!. Çünkü o doğrusu çok
bağışlayandır. Size gökten bol bol yağmur indirsin"
buyurulmuştur. Allahû Teâla (cc) istiska namazını, yağmur
göndermek için sebeb kıldığından; bir dua ve istiğfardır.
Bu sebeble, müslümanlar onu ayrı ayrı kılsalar caiz
olur"(582) hükmünü zikretmektedir. İmam-ı Azam Ebû
Hanife (rha) istiskada cemaat olarak sünnet olmuş bir namazın
bulunmadığını beyan etmişti.(583) Esasen istiksa; ancak dua
ve istiğfardır. Fakat namaz kılmakta da, herhangi bir beis
yoktur. Zahiriyye'de de böyledir.(584)
676
İmam-ı Ebû Yusuf (rha) ve İmam-ı Muhammed (rha)'den rivâyet
edildiğine göre; cemaat imamla birlikte istiskaya çıkar ve
iki rek'at namaz kılarlar. İmam birinci rek'at'ta
"Sebbihisme Rabbike'l a'lâ" suresini ikinci rek'atta
"Hel etâke Hadîsü'l ğaşiyeh" okur, bunları
okuması efdaldir. Diğer sûreleri de okuyabilir. İstiska
namazında cübbeyi (rida'yı) ters çevirmek yoktur. İmam-ı
Muhammed (rha) "İmam cübbesini ters çevirir"
demiştir. Namazdan sonra imam iki hutbeyi ayakta okur. İki
hutbe arasında biraz oturması efdaldir. Hutbe bittikten sonra
yüzünü kıbleye ve arkasını cemaate dönerek; duâ ve
istiğfarda bulunur. İstiskada; imamın cemaatle birlikte, üst
üste üç gün duâya çıkması müstehabtır. Ancak kat'iyyen
zımmîler (gayr-i müslimler) yağmur duâsına
çıkarılmazlar.(585) Çok şiddetli ihtiyaç olmadığı ve
zâruret bulunmadığı zamanlarda yağmur duasına
çıkılmaması gerekir. Resûl-i Ekrem (sav) ancak çok
şiddetli ihtiyaç olduğu zamanda istiskada bulunmuştur. İbn-i
Abbas (ra)'dan gelen rivayet budur.