|
Râfizî;
“Ebubekir, sekeratta iken, “Keşke annem beni doğurmasaydı ve keşke kerpiçte bir saman çöpü
olsaydım” demiştir. Halbuki Ehl-i Sünnet mensupları, sekeratta olan herkes
cennetteki veya cehennemdeki yerini görüyor diye rivayet ediyorlar.” diyor.
Râfizînin
bu iddiası da yalandır.
Aksine
Ebubekir (r.a.) sekeratta iken, Aişe (r.a.) şiir
halinde şu sözleri söylemiştir:
“Allah'a
(c.c.)
kasem ederim ki, ruh boğaza gelip, göğüs daralınca, servetler insana fayda
vermez.”
Bunun
üzerine Ebu Bekir (r.a.):
O
şekilde konuşma. Şu Âyet-i Kerimeyi oku:
“Bir
de ölüm sarhoşluğu (can çekişme) gerçek olarak gelmiştir. (Ey insanoğlu) İşte
bu, senin kaçıp durduğun şey.” (Kaf: 19)
“Keşke annem beni doğurmasaydı” sözünü henüz sıhahatli iken söylediği rivayet
edilmiştir. Ahmed b. Hanbel’in rivayet ettiğine göre, Ebuzer
(r.a.), şöyle demiştir:
“Keşke kesilen bir ağaç olsaydım.”
Abdullah
b. Mesud
(r.a.) de:
“Cennet ve cehennem arasında olsaydım ve bana, ikisinden birinde
mi, yoksa kül mü olmayı tercih ediyorsun? deselerdi, kül olmayı tercih
ederdim,”
buyurmuştur.
Ben
de (Kitabı
kısaltan Hafız ez-Zehebi. )
diyorum ki:
Ali'nin (r.a.): “gizli açık her şeyimden Allah'a
sığınırım”, dediği rivayet edilmiştir.
|