|
Râfizî
şöyle diyor:
“Ali'nin imametine delâlet eden ve Kur' an'dan olan altıncı delil şu âyet-i
kerimedir:
“Allah'ın
yüksek tutulmasına ve içlerinden adının anılmasına izin verdiği evlerde,
insanlar sabah akşam O'nu tesbih ederler. Nice adamlar vardır ki, ne bir
ticaret, ne de bir alışveriş; Allah'ı anmaktan, namazı gereği üzere kılmaktan
ve zekatı vermekten kendilerini alıkoymaz.” (Nur:
24/36-37)
Sa'lebî'nin
naklettiğine göre Enes ve Büreyde şöyle diyorlar:
“Rasulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem), bu âyeti okuyunca adamın biri kalkarak şöyle
dedi:
“Ya
Rasulullah! Bunlar hangi evlerdir?” Rasulullah:
“Bunlar
Peygamberlerin evleridir” dedi. Ebubekir :
“Yâ
Rasulullah! Bu ev de Onlardan mı?” diyerek Fâtıma'nın evine işarette
bulundu. Rasulullah:
“Evet,
hem de onların en üstünüdür” dedi.”
Ey
Râfizî!
Bu
naklin sıhhatini açıklamanı istiyoruz. Zaten sahih olduğunu ispatlayamazsın.
Sa'lebî'nin, ne konuştuğunu bilmeyen birisi olduğunu daha önce de söylemiştik.
Bu rivayeti de yalandır. Uydurma olmasında hiçbir şüphe yoktur. Âyetler de
alimlerin ittifakına göre mescitler hakkındadır. Ali (r.a.), ticaret ve
alış-verişin kendilerini Allah (c.c.)'ın adını zikretmekten alıkoyamayan zatlardan
olsa dahi -ki öyledir- hiçbir zaman bu özellik Peygamberden sonra O'nun bu
ümmetin en üstünü olduğunu gerektirmez.
Âyetteki lafız da “Rical” olup
çoğuldur. “Reculün = bir tek adam” denmemiştir.
|