RAHMÂN, RAHÎM ALLAH ADINA
75:1 KIYAMET Günü'nü tanıklığa çağırırım!
75:2 İnsan vicdanının kınayan sesini tanıklığa çağırırım!
75:3 İnsan, (onu tekrar diriltip) kemiklerini yeniden bir araya
getiremeyeceğimizi mi sanıyor?
75:4 Hayır, kesinlikle! Onu parmak uçlarına kadar yeniden var etmeye kâdiriz!
75:5 Ama yine de insan, önüne serilmiş olan şeyi inkara kalkışır,
75:6 ve (istihzâ ile) sorar: "Şu Kıyamet Günü ne zaman gelecekmiş?"
75:7 Ama (o Gün,) gözler korku ile açıldığında,
75:8 ve ay karanlığa gömüldüğünde,
75:9 ve güneş ile ay bir araya getirildiğinde,
75:10 o Gün insan haykıracak: "(Eyvah!) Nereye kaçayım?"
75:11 Hayır! Bir sığınak yok (senin için, ey insan)!
75:12 O Gün bütün yolların varış yeri, Rabbinin katı olacak!
75:13 O Gün insana, yaptığı ve yapmadığı her şey bildirilecek:
75:14 hayır, aslında insan, kendi aleyhine şahitlik yapacak,
75:15 mazeretler bulup kendi (yaptıkları)nı gizlemeye çalışsa bile.
75:16 (VAHYİN sözlerini tekrarlarken) dilini hızla oynatıp durma:
75:17 çünkü onu (senin kalbine) yerleştirmek ve (gerektiğinde) okutturmak Bizim
işimizdir.
75:18 Böylece, onu telaffuz ettiğimiz zaman, kelimelerini (bütün zihnini
vererek) takip et:
75:19 sonra onun anlamını açıklamak da Bize düşer:
75:20 (ÇOĞUNUZ) bu geçici hayatı seviyorsunuz,
75:21 ama öteki dünyayı (ve Hesap Günü'nü) hiç düşünmüyorsunuz!
75:22 Bazı yüzler o Gün mutlulukla parlayacak,
75:23 Rablerine bakarken;
75:24 ve o Gün bazı yüzler ümitsizlikle kararacak,
75:25 çatırdatan bir felaketin başlarına gelmek üzere olduğunu bilerek.
75:26 NE ZAMAN Kİ, (son nefes ölen birinin) boğazına gelip düğümlenir,
75:27 ve insanlar: "(onu kurtaracak) bir hekim yok mu?" diye sorarlar;
75:28 kendisi de bilir ki bu ayrılma vaktidir,
75:29 ve ölüm sancıları ile örülmektedir:
75:30 işte o zaman gidişinin Rabbine doğru olduğunu hisseder!
75:31 (Artık son pişmanlık fayda etmez:) çünkü (yaşadığı sürece) hakikati kabul
etmedi ve (aydınlığa kavuşmak için) namaz kılmadı;
75:32 tam tersine, hakikati yalanladı ve (ondan) uzaklaştı,
75:33 ve sonra böbürlenerek geldiği yere döndü.
75:34 (Ama ey insan, akibetin geliyor her dakika) yakınına, daha da yakınına,
75:35 yakınına, daha da yakınına!
75:36 İNSAN, başıboş bırakılacağını ve dilediği gibi hareket edebileceğini mi
sanır?
75:37 O, bir zamanlar (sadece) akıtılan bir meni damlası değil miydi,
75:38 ve sonra döllenmiş hücre; bu safhada Allah (onu) yaratmış ve olması
gerektiği gibi şekil vermişti,
75:39 ve ondan iki cinsi, erkeği ve dişiyi var etmişti?
75:40 Öyleyse, Allah, ölüyü hayata yeniden döndüremez mi?
« Önceki | Fihrist | Sonraki »