İhtiyarın biri,
bir doktora “ Dimağım yorgun, aklım yerinde değil” dedi. Doktor dedi
ki . “ O akıl zayıflığı ihtiyarlıktandır” ihtiyar “ Gözüm de
kararıyor” dedi. Doktor “Koca ihtiyar, ihtiyarlıktan” dedi. Adam “
Arkam dehşetli ağrıyor”deyince doktor dedi ki: “A zayıf ihtiyar,
ihtiyarlıktan!” Adam “ Ne yiyorsam hazmedemiyorum” dedi. Doktor “ Mide
zayıflığı da ihtiyarlıktan” dedi. Adam “ Nefes alırken sıkıntı
çekiyorum, nefes darlığım var” dedi.
Doktor dedi ki:
“Evet, nefes darlığı da ihtiyarlıktan. İhtiyarlayınca insanda iki yüz
türlü illet peyda olur.” İhtiyar kızıp “ Be ahmak, lafın hep bu mu,
sen doktorluktan yalnız bunu mu belledin? Be herif, Tanrı her derde
bir dermen verdi, bunu bilemiyor musun? Sen ahmak bir eşeksin,bilgin
de kıt, aklın da ayağın kısa olduğundan yeryüzünde kalakalmışsın”
dedi.
Doktor cevap
verdi “ Ey yaşı altmış, işi bitmiş adam bu kızgınlık, bu hiddet de
ihtiyarlıktan!” vücudun bütün cüzüleri, zayıflar, yıpranır, sabır da
azalır. İki çift söze bile tahammül edemez, haykırır. Bir yudum suyu
bile hazmedemez, kusuverir! Ancak Tanrı sarhoşu olan ihtiyar müstesna.
O tertemiz bir yaşayışa sahiptir.
Zahiren
ihtiyardır ama hakikatte çocuk. Zaten o veli ve nebi nedir ki? Eğer
iyinin, kötünün yanın da zahir olmasalar bu aşağılık kişilerin onlara
şu hasedi neden?
Onlar yakin
ilmini bilmiyorlarsa onlara karşı bu buğuz, bu hilekarlık, bu kin ne?
Onlara düşman olanlar ölümden sonra dirilmeyi ve kıyamet günün
bilselerdi kendilerini keskin kılıca nasıl atarlardı.
O pir sana
gülümser, fakat sen onu öyle görme, onun için yüzlerce kıyamet var.
Cennet, cehennem hepsi onun cüzüleri. Ne düşünürsen, o, o düşünceden
de üstün. Ne düşünüyorsan yokluk kabul eder, fakat düşünceye sığmayan
yok mu? İşte Tanrı odur.
İçin de kim
olduğunu biliyorsa, evin kapısında ki küstahlık neden? Ahmaklar
Mescidi ulularda gönül ehlinin gönlünü yıkmaya çalışır. Halbuki o
mecazidir be eşekler, bu hakikat. Uluların gönülden başka Mescidi
yoktur. Herkesin secdegahı olan velilerin gönül mescitlerinde Tanrı
vardır. Tanrı erinin gönlü derde düşmedikçe Tanrı, Hiçbir milleti
rüsvay etmemiştir.
Peygamberlerle
savaşa girişenler, onları cisim görüp kendileri gibi insan
sanmışlardır. Sen de o ilk gelenlerin ahlakı var. Nasıl oluyor da sen
de onlar gibi helak olmaktan korkmu yorsun? Onlarda ki nişanelerin
hepsi sende de var. Maden ki onlardansın, nerede kurtulacaksın?