- Ebu Musa Kur’an okuyanları biraraya getirdi. Yüze yakındılar. Kur’an’ı tazim ederek “Bu Kur’an sizin için ecirdir ve aynı zamanda boynunuza bir yüktür. Kur’an’a tâbi olunuz. Sakın Kur’an sizin peşinizde koşmasın. Kim Kur’an’a tâbi olursa Kur’an onu cennet bahçelerine indirir. Kur’an kimin peşinde koşarsa onun ensesine basar, onu yüzüstü cehenneme atar” dedi.[1]
- Ebu Musa el-Eş’arî bütün kurraları toplayarak
“Sakın huzuruma bütün Kur’an’ı ezberlemeyen kimse girmesin” dedi. Onun huzuruna 300 kişiye yakın olarak girdik. Ebu Musa bize öğütte bulunarak
“Siz memleketin kurralarısınız. Sakın uzun emellere kapılmayınız. Ehl-i kitabın kalblerinin katılaşması gibi kalbleriniz katılaşır” dedikten sonra
“Bir sûre indi. Biz onu uzunluk ve şiddet bakımından Berâe (Tevbe) sûresine benzetiyorduk. O sureden bir ayet kalmıştır benim hafızamda “Eğer Âdemoğlunun iki vadi dolu altını olsa, kesinlikle üçüncüyü isteyecektir. Âdemoğlunun karnını ancak toprak doldurur”. Bir sure daha indi, biz onu da müşebbihata benzetiyorduk ki, evvelinde “Sebbeha lillah” ayeti vardı. Ondan da bir ayet hıfzettim. O da şudur: “Ey iman edenler! Niçin yapmadığınızı söylüyorsunuz? Bu sizin boynunuza şehadet olarak yazılır. Sonra kıyamet gününde bu sizden sorulacaktır” dedi.[2]