DEVAM: 188-189. İki
Rekatte(n Sonra) Yanılma (Sehv Secdeleri)
حَدَّثَنَا
عَلِيُّ بْنُ
نَصْرِ بْنِ
عَلِيٍّ
حَدَّثَنَا
سُلَيْمَانُ
بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا
حَمَّادُ
بْنُ زَيْدٍ
عَنْ أَيُّوبَ
وَهِشَامٍ
وَيَحْيَى
بْنِ عَتِيقٍ
وَابْنِ عَوْنٍ
عَنْ
مُحَمَّدٍ
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ عَنْ
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
فِي قِصَّةِ
ذِي
الْيَدَيْنِ
أَنَّهُ
كَبَّرَ
وَسَجَدَ
وَقَالَ
هِشَامٌ يَعْنِي
ابْنَ
حَسَّانَ
كَبَّرَ
ثُمَّ كَبَّرَ
وَسَجَدَ قَالَ
أَبُو دَاوُد
رَوَى هَذَا
الْحَدِيثَ
أَيْضًا
حَبِيبُ بْنُ
الشَّهِيدِ
وَحُمَيْدٌ
وَيُونُسُ
وَعَاصِمٌ
الْأَحْوَلُ
عَنْ
مُحَمَّدٍ
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ
لَمْ يَذْكُرْ
أَحَدٌ
مِنْهُمْ مَا
ذَكَرَ
حَمَّادُ
بْنُ زَيْدٍ
عَنْ هِشَامٍ
أَنَّهُ
كَبَّرَ
ثُمَّ
كَبَّرَ
وَسَجَدَ
وَرَوَى
حَمَّادُ
بْنُ سَلَمَةَ
وَأَبُو
بَكْرِ بْنُ
عَيَّاشٍ
هَذَا الْحَدِيثَ
عَنْ هِشَامٍ
لَمْ
يَذْكُرَا
عَنْهُ هَذَا
الَّذِي
ذَكَرَهُ
حَمَّادُ
بْنُ زَيْدٍ
أَنَّهُ
كَبَّرَ
ثُمَّ
كَبَّرَ
Bize Ali b. Nasr haber
verdi, o'na Süleyman b. Harb haber vermiş, Süleyman'a da Eyyüb'dan naklen Hammad
b. Zeyd haber vermiş, o da Hişâm'dan, Hişam Yahya b. Atik vasıtasıyla İbn
Avn'dan, İbn Avn, Muhammed'den o da Ebû Hureyre'den, Ebû Hureyre,
Resulullah'dan Zülyedeyn hâdisesini rivayet etmiş ve (bu rivayette)
"Resûlullah tekbir aldı ve secde etti" denilmiştir.
(Râvi) Hişâm, -yani İbn
Hassan- "(Sehv secdesi için) tekbir aldı, sonra tekrar tekbir aldı ve
secde etti" dedi.
Ebû Dâvûd dedi ki: Bu
hadisi aynı şekilde Hubeyb b. eş-Şehîd, Humeyd, Yûnus ve Âsim el-Ahvel,
Muhammed'den o da Ebû Hureyre'den rivayet etmiştir. Bunlardan hiç birisi Hammâd
b. Zeyd'in Hişâm'dan naklen söylediği, "Resûlullah (sehv secdesi için
başlama) tekbir(i) aldı. Sonra tekbir aldı ve secde etti" sözlerini
zikretmemişlerdir.
Yine Hammâd b. Seleme ve
Ebû Bekir b. Ayyaş bu hadisi Hişâm'dan rivayet etmişler ve Hammâd b. Zeyd'in
ondan naklen söylediği, "tekbir aldı, sonra yine tekbir aldı" sözünü
söylememiştir.
İzah:
Müellifin bu rivayeti
kitabına almaktaki maksadı şudur: Raviler ilk secdenin tekbirinden evvel sehv
secdesi için tekbir alınıp alınmayacağında ihtilâf etmişlerdir. Bu ihtilâfın
hülâsası şöyledir: Bu hadisi Hammâd, Eyyûb ve Yahya b. Avn'den; Hubeyb b.
eş-Şehid, Humeyd, Yunus ve Asım el-Ahvel de Muhammed b. Sîrîn'den nakletmişler
ve hiç birisi sehv secdesi için bir başlama tekbirini anmamışlardır. Hadisi
Hişâm b. Hassân'dan rivayet edenlerden Ebû Bekir b. İyâs, ve Hammâd b. Seleme
de bu tekbiri zikretmedikleri halde Hammâd b. Zeyd zikretmiştir. İşte müellif
bu farklılıklara işaret etmek için bu rivayeti kitabına almıştır.