NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ
إِبْرَاهِيمَ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
جَعْفَرٍ الرَّقِّيُّ
قَالَ
حَدَّثَنَا
أَبُو
الْمَلِيحِ
عَنْ مَيْمُونٍ
عَنْ نَافِعٍ
قَالَ كُنَّا
مَعَ ابْنِ
عُمَرَ
فَسَمِعَ
صَوْتَ
زَامِرٍ فَذَكَرَ
نَحْوَهُ
قَالَ أَبُو
دَاوُد
وَهَذَا أَنْكَرُهَا
Hz. Nâfi'den demiştir
ki:
Biz İbn Ömer'le birlikte
(bir yolculukta bulunuyor) idik. (Bir ara) bir kaval sesi işitti." (Hz. Nafi
hadisin bundan sonraki kısmında 4924 no'lu hadisin) bir benzerini nakletti.
Ebû Davud der ki: Bu
rivayet (bu hadise ait) rivayetlerin en münkeridir.
İzah:
Bu hadis-i şerifler
ezginin ve çalgı aletlerinin haram olduğunu söyleyen cumhuru ulema ile mezhep
imamlarının delilidir. Bu hadislerle ilgili açıklama (4924) nolu hadisin
şerhinde geçtiğinden burada tekrara lüzum görmüyoruz. Ancak burada şunu
eklemekte fayda görüyoruz: Her ne kadar musannif Ebû Dâvud, 4926 no'lu hadisin
münker olduğunu söylemişse de, Avn'l Ma'bud yazan: "Bu hadisin münker
sayılmasını icab ettirecek hiçbir sebep mevcut değildir. Çünkü senedi sağlamdır
ve hadis güvenilir raviîerden hiçbirinin rivayetine aykırı değildir"
demiştir.