NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ يُونُسَ
حَدَّثَنَا
زُهَيْرٌ حَدَّثَنَا
يَزِيدُ بْنُ
أَبِي
زِيَادٍ
أَنَّ عَبْدَ
الرَّحْمَنِ
بْنَ أَبِي
لَيْلَى حَدَّثَهُ
أَنَّ عَبْدَ
اللَّهِ بْنَ
عُمَرَ حَدَّثَهُ
وَذَكَرَ
قِصَّةً
قَالَ فَدَنَوْنَا
يَعْنِي مِنْ
النَّبِيِّ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَقَبَّلْنَا
يَدَهُ
Hz. Abdullah b. Ömer
(başından geçen) bir olayı Abdurrahman b. Ebî Leylâ'ya anlatmış (sonra) şöyle
demiş:
"Bunun üzerine Nebi
(s.a.v.)'e yaklaşıp elini öptük."
İzah:
Tirmizi, cihad; İbn
Mâce, edeb; Ahmed b. Hanbel. 11,7, 86, III.
Hz. Abdullah b. Ömer'in
Abdurrahman b. Ebî Leyla>ya anlattıgı olayf (2647) numaralı hadis-i şerifte
anlatılan, Hz. Nebi'irpgönderdiği bir akıncı birliğinin bozguna uğraması
neticesinde, Hz. İbn Ömer'le arkadaşlarının akıncı birliğiyle irtibat
kuramamaları neticesinde, Medine'ye dönüp gelip de Hz. Peygamberin huzuruna
çıkarak elini öpmeleriyle ilgili olaydır.
Mevzumuzu teşkil eden
bu hadis-i şerif de yine el öpmenin caiz olduğuna delalet etmektedir.
el-Ehberî'nin
açıklamasına göre, İmam Malik, kibir ve gurura sebeb olan el öpmekle, kibirden
dolayı el öptürmenin caiz olmadığını, dindarlığından ve faziletinden dolayı,
bir kimsenin elini öpmeninse caiz olduğunu söylemiştir.
İmam Nevevî de bir
kimsenin zühd ve takvası ya da diğer faziletleri sebebiyle elini öpmenin
mekruh olmadığını, hatta sünnet olduğunu söylemiştir.
Biz diğer fıkıh
ulemasının bu konudaki görüşlerini (5217) ve (5214) numaralı hadislerin
şerhlerinde açıkladığımızdan burada tekrara lüzum görmüyoruz.